Carey W. Barber

W dzisiejszym artykule zajmiemy się tematem Carey W. Barber, zagadnieniem, które w ostatnim czasie wzbudziło duże zainteresowanie i dyskusję. Carey W. Barber przykuł uwagę osób z różnych środowisk, od ekspertów w danej dziedzinie po tych, którzy dopiero zaczynają zgłębiać ten temat. W tym artykule przyjrzymy się różnym perspektywom i punktom widzenia związanym z Carey W. Barber, aby zapewnić wszechstronną i wzbogacającą wizję tej kwestii. Od jego wpływu na społeczeństwo po globalne implikacje, zagłębimy się w szczegółową analizę, która pozwoli nam zrozumieć dzisiejsze znaczenie i złożoność Carey W. Barber.

Carey W. Barber
Data i miejsce urodzenia

4 lipca 1905
Wiltshire, Wielka Brytania

Data i miejsce śmierci

8 kwietnia 2007
Brooklyn, Nowy Jork

Carey W. Barber (ur. 4 lipca 1905 w Wiltshire w Wielkiej Brytanii, zm. 8 kwietnia 2007 w Nowym Jorku) – brytyjski działacz religijny, członek Ciała Kierowniczego Świadków Jehowy.

Życiorys

Carey W. Barber został ochrzczony w 1921 roku w Winnipeg w Kanadzie. W 1923 roku, wraz ze swoim bliźniaczym bratem, Normanem, przeniósł się do nowojorskiej dzielnicy Brooklyn. Pracował jako wolontariusz w powstającej wówczas drukarni Towarzystwa Strażnica. Otrzymał przydział do obsługi prasy drukarskiej. Następnie usługiwał w Dziale Służby Biura Głównego, koncentrując się na sprawach świadczenia w Stanach Zjednoczonych. W latach 20. XX wieku grał na skrzypcach w orkiestrze rozgłośni WBBR.

W 1948 roku został kaznodzieją podróżującym w zachodniej części Stanów Zjednoczonych. Był absolwentem 26 klasy Biblijnej Szkoły Strażnicy – Gilead. Tam też poznał przyszłą żonę, Kanadyjkę Sydney Lee Brewer. W roku 1956 ożenił się i przez następne 20 lat razem z żoną odwiedzali zbory w Stanach Zjednoczonych. Był nadzorcą obwodu, a potem nadzorcą okręgu.

W roku 1977 został członkiem Ciała Kierowniczego. Brał udział w kongresach (m.in. w Polsce, Chorwacji, w otwarciu Biur Oddziału (np. w takich krajach jak: Australia, Japonia, Mauritius, Niemcy, Południowej Afryce), nowych Sal Królestwa (np. na Reunionie) i nowych Sal Zgromadzeń (np. w Argentynie czy w Szwecji), a także odwiedzał inne kraje (np. w 1979 roku odbył podróż służbową do Gambii).

Przypisy

  1. a b Radość z powodu „zwycięstwa z Barankiem”, „Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy”, 15 października 2007, s. 31.
  2. Rocznik Świadków Jehowy 1978, 1978, s. 259 (ang.).
  3. a b Watchtower, Wywiad z wiernymi siostrami – wdowami po członkach Ciała Kierowniczego , jw.org, 3 stycznia 2017 .
  4. Jehowa „obchodził się ze mną wspaniałomyślnie”, „Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy”, 1985, s. 21–27.
  5. Świadkowie Jehowy – głosiciele Królestwa Bożego , 1995, s. 226, 227.
  6. Nowi członkowie Ciała Kierowniczego, „Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy”, marzec 1978, s. 13.
  7. Posłańcy pokoju w Europie Wschodniej, „Przebudźcie się!”, 8 marca 1997, s. 22–25.
  8. Rocznik Świadków Jehowy 2009 , 2009, s. 191.
  9. „Ten dom jest Twój”, „Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy”, 1 lipca 1990, s. 14, 15.
  10. Rocznik Świadków Jehowy 1990 , s. 33 (ang.).
  11. Ciekawe szczegóły ze sprawozdania z różnych krajów opublikowane w Roczniku Świadków Jehowy na rok 1990 , 1990, s. 17.
  12. Radosne dzieło zgromadzania w Japonii, „Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy”, 1 listopada 1989, s. 23–27.
  13. Rocznik Świadków Jehowy 1995 , s. 30.
  14. Jehowa buduje dom, „Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy”, czerwiec 1988, s. 24–27.
  15. Rocznik Świadków Jehowy 2007 , 2007, s. 248.
  16. Dlaczego na wyspie Reunion jest tyle Sal Królestwa, „Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy”, 15 września 1990, s. 30, 31.
  17. Rocznik Świadków Jehowy 2001 , 2001, s. 203.
  18. Rocznik Świadków Jehowy 1998 , 1998, s. 24.
  19. Rocznik Świadków Jehowy 1995 , 1995, s. 24.
  20. Rocznik Świadków Jehowy 1975, 1975, s. 148, 195–197 (ang.).
  21. Rocznik Świadków Jehowy 1979, 1979, s. 254 (ang.).

Bibliografia