Bezpieczny seks
Temat Bezpieczny seks to temat, który w ostatnich latach przykuł uwagę zarówno ekspertów, jak i entuzjastów. Artykuł ten, skupiając się na Bezpieczny seks, bada różne aspekty i perspektywy, które zapewniają głębsze zrozumienie jego znaczenia i rezonansu we współczesnym społeczeństwie. Niezależnie od tego, czy patrzymy przez pryzmat historii, nauki, kultury czy technologii, Bezpieczny seks jawi się jako temat o powszechnym zainteresowaniu, który zachęca do refleksji i debaty. Na tych stronach rozpoczyna się dialog, w którym odkrywane są jego konsekwencje i podkreślane potencjalne krótko- i długoterminowe konsekwencje. Bez wątpienia Bezpieczny seks to fascynujący temat, do którego należy podejść z powagą i obszernością, na jaką zasługuje.
Bezpieczny seks – określenie odnoszące się do podejmowania pożycia seksualnego w sposób minimalizujący ryzyko przeniesienia chorób wenerycznych lub zajścia w ciążę, z zastosowaniem tzw. bezpiecznych zachowań seksualnych lub środków antykoncepcyjnych[potrzebny przypis]. Niektóre źródła sugerują, że właściwsze byłoby określenie bezpieczniejszy seks, aby zwrócić uwagę, że ryzyko się zmniejsza, ale nie jest zupełnie wyeliminowane.
Środki stosowane w ramach bezpiecznego seksu
Jednym z najczęściej używanych środków antykoncepcyjnych jest prezerwatywa, która jako jedyna chroni przed chorobami wenerycznymi oraz zakażeniem HIV[potrzebny przypis].
Seks przez telefon, cyberseks i sexting
Aktywności seksualne, takie jak seks przez telefon, cyberseks i sexting, które nie obejmują bezpośredniego kontaktu ze skórą lub płynami ustrojowymi partnerów seksualnych, nie niosą ze sobą ryzyka zakażenia chorobami przenoszonymi drogą płciową, a zatem są formami bezpiecznego seksu.
Prezerwatywy
Stosowanie prezerwatyw w sposób prawidłowy i konsekwentny jest wysoce skuteczne w zapobieganiu zakażenia wirusem HIV. Zmniejsza również ryzyko przeniesienia zakażeń chlamydiowych, rzeżączki, rzęsistkowicy i innych przenoszonych drogą płciową. W badaniach wykazano silny związek pomiędzy wzrostem użycia prezerwatyw z początkiem przy końcu lat 1980., a znaczącym spadkiem zachorowań na wszystkie choroby przenoszone drogą płciową do końca lat 1990.
Niekonsekwentne stosowanie prezerwatyw nie chroni natomiast przed tymi zakażeniami. Wśród niebezpieczeństw stosowania prezerwatyw wymienia się również możliwość przerwania samej gumy, jak i jej zsunięcia. Według niektórych badań deklarowany „breakage and slippery rate” (współczynnik przerwania i zsunięcia) sięga od 1,46% do 18,6%.
Obrzezanie
Światowa Organizacja Zdrowia zaleca obrzezanie heteroseksualnych mężczyzn jako dodatkowy środek znacznie zmniejszający ryzyko zakażenia wirusem HIV
Szczepienia
Szczepienie przeciwko wirusom WZW typu B i HPV jest sposobem na zapobieganie zakażeniu tymi wirusami. Celem uzyskania maksymalnej skuteczności zaleca się szczepienie przed inicjacją seksualną. Dostępna jest również szczepionka przeciwko WZW typu A, które może być przeniesione podczas wykonywania anilingus.
Praktyki seksualne a ryzyko zakażenia HIV
Bardzo niskie ryzyko przeniesienia HIV wiąże się z wykonywaniem wzajemnej masturbacji – jeśli nie ma skaleczeń na rękach, jak również wrzodów lub zmian skórnych na genitaliach u któregoś z partnerów. Niskie ryzyko niosą ze sobą m.in.: fellatio (u mężczyzn: jako strony biernej – ryzyko 0,01%, jako strony czynnej – ryzyko 0,005%), anilingus, cunnilingus.
Abstynencja seksualna
Według niektórych badań podstawowym elementem, który zmniejsza zachorowalność na AIDS (badania dotyczyły populacji Ugandy), jest zmiana postaw społecznych wobec seksu, dzięki promowaniu abstynencji i redukcji liczby partnerów seksualnych. Była to zasadnicza linia walki z chorobą przyjęta przez prezydenta tego kraju Yoweriego Museveniego, który szczególnie w pierwszej fazie ogólnonarodowej kampanii odrzucał prezerwatywę jako środek zabezpieczający przed HIV.
Istnieją jednak dowody na to, że stosowanie edukacji seksualnej opartej wyłącznie na abstynencji nie jest skuteczne. Programy edukacji seksualnej oparte wyłącznie na abstynencji okazały się nieskuteczne w zmniejszaniu wskaźników zakażeń wirusem HIV w krajach rozwiniętych i nieplanowanych ciąż.
Zobacz też
Przypisy
- ↑ Safe sex | Define safe sex at Dictionary.com. . (ang.).
- ↑ Safer Sex („Safe Sex”) | Reduce Your Risk of Getting STDs , www.plannedparenthood.org (ang.).
- ↑ CDC – Condom Effectiveness – Male Latex Condoms and Sexually Transmitted Diseases. .
- ↑ King K. Holmes, Frederick P. Sparling, Walter E. Stamm, Peter Piot, Judith N. Wasserheit, Lawrence Corey, Myron L. Cohen: Sexually Transmitted Diseases (Sexually Transmitted Diseases (Holmes)). McGraw-Hill Professional, s. 1822. ISBN 978-0-07-141748-8.
- ↑ Tassia Kolesnikow: Sexually Transmitted Diseases (Diseases and Disorders). Lucent Books, 2203, s. 46. ISBN 1-56006-910-4.
- ↑ S. Ahmed, T. Lutalo, M. Wawer, D. Serwadda i inni. HIV incidence and sexually transmitted disease prevalence associated with condom use: a population study in Rakai, Uganda. „AIDS”. 15 (16), s. 2171–2179, Nov 2001. PMID: 11684937.
- ↑ a b c Tim Lane, PhD, MPH, Herminia Palacio, MD, MPH: Safer-Sex Methods. . .
- ↑ WHO | WHO and UNAIDS announce recommendations from expert consultation on male circumcision for HIV prevention.
- ↑ Prevention – Sexually Transmitted Diseases | Genito Urinary Medicine. .
- ↑ Guide to Safer Sex (Concise). . .
- ↑ B. Varghese, J.E. Maher, T.A. Peterman, B.M. Branson i inni. Reducing the risk of sexual HIV transmission: quantifying the per-act risk for HIV on the basis of choice of partner, sex act, and condom use. „Sex Transm Dis”. 29 (1), s. 38–43, Jan 2002. PMID: 11773877.
- ↑ Uczeni reprezentowali następujące instytucje: Harvard University School of Public Health, Boston, Massachusetts, USA; AIDS Research Institute, University of California, San Francisco, California, USA; Global Fund for AIDS, Tuberculosis and Malaria, Geneva, Switzerland; Family Health International, Arlington, Virginia, USA; NERCHA, Mbabane, Swaziland, South Africa.
- ↑ Dr Edward C. Green, Daniel T. Halperin, Vinand Nantulya, Janice A. Hogle. Uganda’s HIV Prevention Success: The Role of Sexual Behavior Change and the National Response. „AIDS and Behavior”. 10 (4), s. 341–342, Czwartek, 11 maja 2006. Springer Netherlands. DOI: 10.1007/s10461-006-9073-y. ISSN 1573-3254. Cytat: According to modeling by Stoneburner and Low-Beer (2004), behavior change, particularly partner reduction, since the late 1980s in Uganda appears to have had a similar impact as a potential medical vaccine of 80% efficacy. (ang.). Por. publikacja książkowa: Edward C. Green: Rethinking AIDS Prevention: Learning from Successes in Developing Countries. Praeger Publishers, 2003. ISBN 0-86569-316-1. Omówienie książki zob. strona autora.
- ↑ a b Mary A. Ott, John S. Santelli, Abstinence and abstinence-only education, „Current opinion in obstetrics & gynecology”, 19 (5), 2007, s. 446–452, DOI: 10.1097/GCO.0b013e3282efdc0b, ISSN 1040-872X, PMID: 17885460, PMCID: PMC5913747 .
- ↑ Kristen Underhill, Don Operario, Paul Montgomery, Abstinence-only programs for HIV infection prevention in high-income countries, „Cochrane Database of Systematic Reviews”, 2007, DOI: 10.1002/14651858.cd005421.pub2, ISSN 1465-1858 .
