Basen Biegun Południowy – Aitken
W dzisiejszym świecie Basen Biegun Południowy – Aitken to bardzo istotny temat, który przyciąga uwagę osób w każdym wieku i o każdym zainteresowaniu. Niezależnie od tego, czy ze względu na swój wpływ na społeczeństwo, gospodarkę czy kulturę popularną, Basen Biegun Południowy – Aitken stał się stałym tematem rozmów i punktem analiz zarówno dla naukowców, ekspertów, jak i ciekawskich. Przez lata Basen Biegun Południowy – Aitken ewoluował i wywołał głębokie debaty, a także ważne postępy, które wyznaczyły kamienie milowe w historii. W tym artykule postaramy się zbadać różne aspekty Basen Biegun Południowy – Aitken i przeanalizować jego wpływ na nasze życie.
 Mapa topograficzna basenu Biegun Południowy – Aitken wykonana na podstawie danych uzyskanych przez sondę Kaguya. Czerwień reprezentuje tereny najwyżej położone, fiolet – obszary najniższe. | |
| Ciało niebieskie | |
|---|---|
| Średnica krateru |
2500 km |
| Głębokość krateru |
13 km |
Położenie na mapie Księżyca  | |
 53°S 169°W/-53,000000 -169,000000
| |
Basen Biegun Południowy – Aitken – basen uderzeniowy na Księżycu, o średnicy 2500 km i głębokości 13 km. Jest to nie tylko największy znany krater księżycowy, ale i jeden z największych w całym Układzie Słonecznym. Nazwa basenu pochodzi od dwóch punktów po jego przeciwległych stronach: krateru Aitken i księżycowego bieguna południowego.
Fragmenty obrzeża tego basenu bywają widoczne z Ziemi, przy południowej krawędzi tarczy Księżyca, przy sprzyjającej libracji. Były one dawniej uznawane za ogromny łańcuch górski, zwany „górami Leibnitza” (łac. Montes Leibnitz); po sporządzeniu map odwrotnej strony księżyca stwierdzono jednak, że wzniesienia te nie tworzą łańcucha górskiego i nazwa została wycofana z oficjalnej nomenklatury Międzynarodowej Unii Astronomicznej. Na północy i północnym wschodzie od basenu znajduje się rozległa wyżyna, utworzona zapewne przez materiał skalny wyrzucony przy powstaniu krateru.
W odróżnieniu od innych basenów uderzeniowych na Księżycu, basen Biegun Południowy – Aitken nie jest wypełniony ciemną lawą bazaltową. Na jego obszarze nie powstało morze księżycowe; tylko lokalnie występują pokrywy ciemnych law bazaltowych, jak Mare Ingenii.
.png)
Uwagi
- ↑ Na Marsie znajduje się większy basen Utopia Planitia i następny w kolejności Hellas Planitia.
Przypisy
- ↑ September 6, 1996 - The Largest Impact Crater. Astronomy Picture of the Day, 1996-09-06. . (ang.).
- ↑ Asteroids Smacked Moon Harder & Faster 4 Billion Years Ago. Space.com, 2012-02-28. . . (ang.).
- ↑ Ewen Whitaker. The Lunar South Polar Regions. „Journal of the British Astronomical Association”. 64 (6), s. 234-242, 1954. Bibcode: 1954JBAA...64..228.
- ↑ Transactions of the International Astronomical Union. T. XIIB. Academic Press, 1966.
- ↑ D.H. Menzel i inni, Report on Lunar Nomenclature by The Working Group of Commission 17 of the IAU, „Space Science Reviews”, 2, 12, 1971, s. 136-186, DOI: 10.1007/BF00171763, Bibcode: 1971SSRv...12..136M.
Linki zewnętrzne
- Basen Biegun Południowy – Aitken. . . (ang.).