Barbara Allende
W dzisiejszym świecie Barbara Allende stał się tematem bardzo interesującym i istotnym. Popularność Barbara Allende rośnie w ostatnich latach, wywierając ogromny wpływ w różnych obszarach. Zarówno na poziomie osobistym, jak i zawodowym, Barbara Allende zajął centralne miejsce i wywołał wielką debatę w społeczeństwie. Artykuł ten ma na celu dogłębną analizę zjawiska Barbara Allende, zbadanie jego różnych aspektów i wpływu na różne aspekty życia codziennego. Poprzez tę analizę staramy się rzucić światło na Barbara Allende i zaoferować szeroką i obiektywną wizję, która może pomóc lepiej zrozumieć jego znaczenie i wpływ na nasze obecne społeczeństwo.
 Ouka Lele | |
| Imię i nazwisko |
Barbara Allende Gil de Biedma |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |
| Data śmierci | |
| Narodowość | |
| Dziedzina sztuki | |
| Strona internetowa | |
Barbara Allende Gil de Biedma znana jako Ouka Lele lub Ouka Leele (ur. 29 czerwca 1957 w Madrycie, zm. 24 maja 2022) – hiszpańska fotografka, projektantka okładek, współpracowniczka pisma „La Luna de Madrid”. Jedna z najważniejszych postaci hiszpańskiego ruchu kulturowego la movida madrileña, nazywana jego królową.
Życiorys
Od dzieciństwa interesowała się malarstwem. Działalność artystyczną prowadziła od ok. 1976 roku. W latach 70. związała się z movidą. W 1978 roku wyszła za malarza El Hortelano, również związanego z ruchem; para przeniosła się do Barcelony i zamieszkała w pałacyku na górze Montjuïc. Ouka Lele i El Hortelano odbywali wspólnie liczne podróże (m.in. do Nowego Jorku, Jugosławii i Niemiec). W 1982 roku para wróciła do Madrytu, rozstali się dwa lata później. Na początku lat 80. Ouka Lele zmagała się z chorobą nowotworową. W tamtym okresie, oprócz fotografii autorskiej, zajmowała się także projektowaniem okładek i fotografowaniem dla „La Luna de Madrid”. W 1987 roku retrospektywną wystawę artystki zorganizowało Museo de Arte Contemporáneo w Madrycie.
Twórczość
W okresie movidy tworzyła portrety przedstawicieli ruchu. Jest autorką m.in. serii Peluquería – absurdalnych portretów w technice fotografii i kolażu, utrzymanych w estetyce pop-artu, na których przedstawiane osoby (m.in. El Hortelano) mają na głowie wymyślne, surrealistyczne fryzury (np. złożone z przedmiotów codziennego użytku lub zwierząt). Jest także autorką zdjęć nawiązujących do hiszpańskich martwych natur (bodegon) – m.in. Mi primer bodegón (1984) i Un bodegón para Cristóbal (1986).
W 1982 roku zaprojektowała serię pocztówek związanych z Madrytem. Zajmowała się także eksperymentalną twórczością filmową.
Do wykorzystywanych przez nią technik należą kolaż oraz technika malowania zdjęć farbami akwarelowymi.
Przypisy
- ↑ a b c d e f Weronika Bryl: Madrycka „movida” jako ruch kulturowy. Poznań: Wydawnictwo Poznańskie, 2008, s. 161. ISBN 978-83-7177-526-0.
- ↑ Ouka Leele na stronie Spain is culture. . (ang.).
- ↑ Muere la fotógrafa Ouka Leele, miembro destacado de la Movida Madrileña. elmundo.es. . (hiszp.).
- ↑ Weronika Bryl: Madrycka „movida” jako ruch kulturowy. Poznań: Wydawnictwo Poznańskie, 2008, s. 157. ISBN 978-83-7177-526-0.
- ↑ a b c Weronika Bryl: Madrycka „movida” jako ruch kulturowy. Poznań: Wydawnictwo Poznańskie, 2008, s. 162. ISBN 978-83-7177-526-0.
- ↑ Weronika Bryl: Madrycka „movida” jako ruch kulturowy. Poznań: Wydawnictwo Poznańskie, 2008, s. 190. ISBN 978-83-7177-526-0.
- ↑ Weronika Bryl: Madrycka „movida” jako ruch kulturowy. Poznań: Wydawnictwo Poznańskie, 2008, s. 180. ISBN 978-83-7177-526-0.
- ↑ Weronika Bryl: Madrycka „movida” jako ruch kulturowy. Poznań: Wydawnictwo Poznańskie, 2008, s. 77. ISBN 978-83-7177-526-0.