W dzisiejszym świecie Antun Vujić staje się coraz bardziej istotne. Niezależnie od tego, czy ze względu na swój wpływ na społeczeństwo, znaczenie w historii, wpływ na polu zawodowym czy znaczenie w życiu codziennym, Antun Vujić przykuł uwagę milionów ludzi na całym świecie. Od swoich początków do obecnej ewolucji, Antun Vujić pozostawił niezatarty ślad na świecie i wywołał niekończące się debaty, refleksje i badania, które próbują zrozumieć jego prawdziwe znaczenie. W tym artykule zbadamy różne aspekty Antun Vujić, od jego początków po wpływ na współczesny świat, aby rzucić światło na ten istotny i fascynujący temat.
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Minister kultury Chorwacji | |
Okres |
od 27 stycznia 2000 |
Przynależność polityczna | |
Poprzednik | |
Następca |
Antun Vujić (ur. 14 lipca 1945 w Dubrowniku) – chorwacki polityk, publicysta i filozof, parlamentarzysta, w latach 2000–2003 minister kultury.
Ukończył studia z zakresu filozofii i socjologii na Uniwersytecie w Zagrzebiu. Uzyskał w 1985 doktorat z nauk filozoficznych. Od 1965 pracował jako redaktor i wydawca czasopism studenckich i młodzieżowych. Brał udział w wydarzeniach Chorwackiej Wiosny. Od pierwszej połowy lat 70. pracował jako leksykograf. Należał do współtwórców chorwackiego komitetu praw człowieka.
W 1989 organizował i stanął na czele Partii Socjaldemokratycznej, przekształconej następnie w ugrupowanie pod nazwą Socjaldemokraci Chorwacji (SDH). W wyborach w 1992 Antun Vujić ubiegał się o urząd prezydenta Chorwacji. Zajął ósme (ostatnie) miejsce z wynikiem 0,7% głosów. W 1994 doprowadził do zjednoczenia swojego ugrupowania z postkomunistyczną Socjaldemokratyczną Partią Chorwacji, stając się jednym z jej liderów. W 1995 i 2000 był wybierany z ramienia SDP do krajowego parlamentu.
27 stycznia 2000 został ministrem kultury w koalicyjnym rządzie Ivicy Račana. 30 lipca 2002 objął tożsame stanowisko w drugim gabinecie tego premiera, które zajmował do 23 grudnia 2003. W wyborach parlamentarnych w 2003 i 2007 ponownie był wybierany do Zgromadzenia Chorwackiego kolejnych kadencji. W parlamencie zasiadał do 2011.