Anton Ondruš

W dzisiejszym artykule szczegółowo przeanalizujemy Anton Ondruš i jego wpływ na dzisiejsze społeczeństwo. Anton Ondruš to temat, który w ostatnich latach zyskał ogromne znaczenie, wywołując wielką debatę i kontrowersje. W całej historii Anton Ondruš był przedmiotem badań i dyskusji, ewoluując i dostosowując się do zmian w społeczeństwie. W tym artykule przeanalizujemy różne perspektywy i opinie na temat Anton Ondruš, a także jego wpływ w różnych obszarach. Ponadto zbadamy jego związek z bieżącymi wydarzeniami i jego projekcję w przyszłości.

Anton Ondruš
Data i miejsce urodzenia

27 marca 1950
Solčany

Wzrost

189 cm

Pozycja

obrońca

Kariera juniorska
Lata Klub
1959–1970 Slovan Bratysława
Kariera seniorska
Lata Klub Wyst. Gole
1970–1977 Slovan Bratysława
1977–1978 Dukla Bańska
1978–1980 Slovan Bratysława
1981–1982 Club Brugge 7 (0)
1983–1987 CS Thonon 116 (6)
1988–1989 FC Biel-Bienne
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1974–1980  Czechosłowacja 58 (9)
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Anton Ondruš, (ur. 27 marca 1950 w Solčanach), były czechosłowacki piłkarz, występujący na pozycji stopera. Jego atrybuty fizyczne z czasów, kiedy grał w piłkę nożną, wynosiły 189 cm i 75 kg.

Karierę zaczynał w zespole Slovan Bratysława w roku 1970. Wraz z bratysławskim zespołem wywalczył mistrzostwo Czechosłowacji w 1974 i 1975 oraz w latach 1974 i 1976 Puchar Słowacji. W roku 1978 przeszedł do Dukli Bańska Bystrzyca, z którego już po pół roku wrócił do Slovana. W 1981 Ondruš wyjechał do Belgii, gdzie grał w zespole Club Brugge do roku 1982, kiedy to wybrał grę w francuskiej drużynie CS Thonon-les-Bains. W tej drużynie pełnił też funkcję grającego trenera. Ostatnim klubem Antona był szwajcarski FC Biel-Bienne, gdzie grał w latach 1987-1989.

W reprezentacji Czechosłowacji wystąpił 58 razy, zdobywając 9 goli. Większość z tych goli zdobył głową, wykorzystując swój wysoki wzrost w walkach o górne piłki. Wraz z Czechosłowacją wywalczył złoto na Euro 1976 w Jugosławii, gdzie Ondruš odegrał wielką rolę zdobywając gola w półfinałowym spotkaniu z Holandią (strzelił także również gola samobójczego, nie miał on jednak znaczenia, bowiem Czechosłowacja wygrała 3:1) oraz wykorzystując rzut karny w serii jedenastek w finale z RFN. Drugim jego sukcesem było także wywalczenia brązu na Euro 1980 we Włoszech, gdzie w meczu o trzecie miejsce Czechosłowacja pokonała gospodarzy po serii rzutów karnych 9:8. Jednym ze strzelców jedenastek był właśnie Ondruš, który pokonał Dino Zoffa.

Bibliografia