W tym artykule zbadamy fascynujący świat Angelika Fojtuch i wszystko, co obejmuje ta koncepcja. Od jego pochodzenia po wpływ na dzisiejsze społeczeństwo, poprzez jego liczne interpretacje i zastosowania w różnych obszarach, zagłębimy się w ten ekscytujący temat, który przykuł uwagę tak wielu ludzi na całym świecie. Dzięki szczegółowej analizie i dokładnym badaniom odkryjemy różne aspekty Angelika Fojtuch i to, jak ewoluował na przestrzeni czasu. Nie ma znaczenia, czy jesteś ekspertem w tej dziedzinie, czy po prostu chcesz dowiedzieć się więcej na ten temat, ten artykuł przedstawi Ci kompletną i wzbogacającą wizję Angelika Fojtuch. Przygotuj się na zanurzenie się w tym ekscytującym wszechświecie!
Ten artykuł od 2014-10 wymaga zweryfikowania podanych informacji. |
Data i miejsce urodzenia |
16 grudnia 1978 |
---|---|
Narodowość |
polska |
Dziedzina sztuki |
Angelika Fojtuch (ur. 16 grudnia 1978 w Gdyni) – polska artystka sztuk wizualnych, performerka, rzeźbiarka. Stypendystka miasta Mönchengladbach i Fundacji Wilberz w Niemczech. Laureatka Nagrody Miasta Gdańska dla Młodych Twórców i Stypendium Miasta Gdyni. Prace w kolekcjach: Muzeum Sztuki w Łodzi, Wilberz Foundation, City of Mönchengladbach, re.act.feminism a performing archive w Berlinie.
Od 2013 r. doktorantka na Uniwersytecie Artystycznym w Poznaniu. W latach 2012-2013 asystentka w Katedrze Intermediów na Akademii Sztuk Pięknych w Gdańsku.
Studiowała rzeźbę na Wydziale Sztuk Pięknych UMK w Toruniu, rzeźbę i intermedia na ASP w Krakowie i ASP w Gdańsku oraz intermedia na ASP w Poznaniu. Dyplom z wyróżnieniem uzyskała w pracowni intermedialnej prof. Grzegorza Klamana na ASP w Gdańsku w 2005 roku.
Jej sztuka bazuje na granicy prywatnego i publicznego, działania mają niezwykle osobisty charakter. W pracach mamix (2002), onitoja (2003) i wystawie ajababy (Toruń, 2005) zwraca uwagę na genealogię, więzi biologiczne pomiędzy kobietami, kobiecą fizjologię. Do tej, jako przyczynie wykluczenia kobiet, do nich wstrętu, odwołuje się także w akcji Kochamy się, ale nie aż tak żeby (2004). Lubię bawić się lalą (2003) może być czytany z kolei jako okrutny żart artystki na temat uprzedmiotowienia kobiet, ich seksualizacji. Twoja (2005), Święto kobiet (2004) Jaka miłość, taka sztuka (2005) stanowią ironiczną refleksję dotyczącą relacji międzyludzkich, przede wszystkich tych pomiędzy kobietą a mężczyzną. W działaniach performance, prostych, ale niezwykle sugestywnych, interesuje ją możliwość bezpośredniego kontaktu z publicznością. W przywoływanej już akcji Twoja wskakuje na jednego z zebranych w przestrzeni galerii mężczyzn i krzyczy "biegnij kurwa, biegnij!". Oszołomiony chłopak w gdańskiej Modelarni wyniósł uwieszoną mu u nogi artystkę na zewnątrz. Z kolei zdokumentowany w formie wideo performance ZŁOdzieje (2005) odwołuje się do kobiecych fobii, obsesji, ale również histerii – jako przypisanego kobiecie szaleństwa, a także traktowanej subwersywnie – kobiecej wrażliwości.
Zdjęcie Angeliki Fojtuch żebrzącej półnago na mrozie w pampersie i chodziku dla starszych osób z kartką, na której napisano „Jestem kobietą. Bóg zapłać!” (2004, w ramach Święta kobiet w Krakowie) ukazało się na okładce feministycznego pisma „Zadra”, numer 1(18)/2004. Artystka była organizatorką i kuratorką forum sztuki port performance.
Festiwal w Laboratorium Kultury SOKOŁOWSKO, PL-Sokolowsko