W dzisiejszym świecie Andrzej Rosiewicz stał się tematem o dużym znaczeniu i zainteresowaniu dużej liczby osób. Od wpływu na społeczeństwo po wpływ na kulturę popularną, Andrzej Rosiewicz przykuł uwagę milionów osób na całym świecie. Czy to poprzez badania, debaty, czy po prostu codzienne rozmowy, Andrzej Rosiewicz udowodnił swoje znaczenie w naszym codziennym życiu. W tym artykule szczegółowo zbadamy różne aspekty Andrzej Rosiewicz, od jego początków po dzisiejszą ewolucję, aby rzucić światło na ten fascynujący i istotny temat.
Andrzej Rosiewicz (2022) | |
Data i miejsce urodzenia |
1 czerwca 1944 |
---|---|
Instrumenty | |
Typ głosu | |
Zawód | |
Aktywność |
od 1953 |
Odznaczenia | |
Strona internetowa |
Andrzej Wacław Rosiewicz (ur. 1 czerwca 1944 w Warszawie) – polski piosenkarz estradowy, gitarzysta, tancerz, satyryk, kompozytor i choreograf.
Od 1978 poświęcił się karierze solowej. Najpopularniejsze jego przeboje: „Najwięcej witaminy”, „Czy czuje pani cha-chę”, „Zenek blues”, „Chłopcy radarowcy”, „Wincenty Kalemba” (znana jako „Pieśń o zachodnich bankierach” lub „Graj cyganie graj”) oraz „Czterdzieści lat minęło...” z czołówki serialu Czterdziestolatek (1975). Za czasów „Solidarności” wykonał na Festiwalu Piosenki Prawdziwej w Gdańsku „Propagandę sukcesu”, identyfikowaną jako głos antykomunistycznej opozycji.
Urodził się i dorastał w Warszawie, gdzie w 1962 ukończył naukę w VI Liceum Ogólnokształcącym im. Tadeusza Reytana. Został mistrzem warszawskich szkół średnich w skoku wzwyż i skoku w dal, poza tym grywał w szkolnym klubie piłkarskim. Następnie ukończył studia na Wydziale Melioracji Wodnych SGGW. Równocześnie uczęszczał przez pięć lat do szkoły muzycznej na śpiew solowy, a swoje umiejętności prezentował m.in. w Klubie Studenckim Politechniki Warszawskiej „Stodoła”.
Karierę estradową rozpoczął w 1953, dołączając do Zespołu Pieśni i Tańca „Dzieci Warszawy”, do którego należał do 1964. W okresie studiów w latach 60. występował w warszawskich klubach jazzowych i restauracjach. Między 1963 a 1965 rokiem udzielał się w zespole Pesymiści. W latach 1967–1968 należał do formacji jazzowej Old Timers. W 1971, 1974 i 1977 wystąpił na festiwalu Jazz Jamboree. W 1972 za wykonanie utworu „Samba wanna blues” otrzymał nagrodę Komitetu ds. Radia i Telewizji na 10. Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu. Piosenka była pierwszym efektem jego współpracy z Asocjacją Hagaw. Z zespołęm wystąpił w 1976 na 14. KFPP w Opolu, na którym otrzymał nagrodę dla estradowej osobowość roku.
W 1978 rozpoczął karierę solową. W latach 70. i na początku lat 80. został jednym z najpopularniejszych polskich piosenkarzy i artystów estradowych. Wylansował przeboje: „Najwięcej witaminy”, „Czy czuje pani cha-chę”, „Zakochany bałwan”, „Żaba story”, „Zenek blues”, poza tym wykonywał też piosenki, których nie nadawano w radiu i telewizji (np. „Usta Mariana”, „W Lubartowie”). Po powstaniu „Solidarności” nagrał piosenki „Chłopcy radarowcy” i „Pytasz mnie”, a także utwory: „Propaganda sukcesu”, „Chcemy prawdy”, „Książeczka wojskowa” i „Wincenty Kalemba” (znana jako „Pieśń o zachodnich bankierach”/„Graj cyganie graj”), które wówczas były dostępne jedynie na kasetach nagranych amatorsko na koncertach, np. na pierwszym Festiwalu Piosenki Prawdziwej w Gdańsku. W 1980 za wykonanie utworu „Najwięcej witaminy” otrzymał nagrodę za wygraną w konkursie „Premier” na 18. KFPP w Opolu. W tym okresie jego twórczość była utożsamiana z etosem pierwszej „Solidarności” i stanem wojennym, czyli okresem, w którym jego piosenki identyfikowane były jako głos antykomunistycznej opozycji.
W 1974 zaśpiewał piosenkę „Czterdzieści lat minęło...” z czołówki serialu Czterdziestolatek, w 1988 – piosenkę Andrzeja Korzyńskiego „Halo ptaki” do filmu Pan Kleks w kosmosie, a w 1993 – utwór „Dwadzieścia lat minęło...” w serialu Czterdziestolatek. 20 lat później. Występował na Festiwalu Piosenki Radzieckiej w Zielonej Górze.
W 1986 zorganizował w Teatrze Muzycznym w Gdyni koncert dedykowany Lechowi Wałęsie, z którym przyjaźnił się w latach 80. 12 lipca 1988 na dziedzińcu wawelskim w Krakowie zaśpiewał w obecności Michaiła Gorbaczowa pieśń o pierestrojce „Wieje wiosna ze wschodu” (popularnie określana jako „Michaił, Michaił” z uwagi na słowa Michaił, Michail. Eta piesnia dla Tiebia).
Na początku lat 90. próbował wrócić na scenę muzyczną, tworząc utwory w gatunku disco polo, m.in. piosenki „Poleczka Pałeczka” i „Disko Rżysko”. W 1993 napisał piosenkę „Telefon z Belwederu” o przyczynach zerwania przyjaźni z Lechem Wałęsą; w refrenie śpiewa: „Porwał go wielki świat, porwał historii wiatr. Dlaczego? Dlaczego? Przecież zawsze można być kolegą. Przyjaźń uczucie to święte, tylko czasem bywa się prezydentem”.
W pierwszych utworach nagrywanych po 2000 śpiewał o sukcesach sportowców, takich jak: Adam Małysz, Jerzy Dudek czy Otylia Jędrzejczak.
Tworzy piosenki religijne i satyryczne (m.in. o bieżących wydarzeniach politycznych w Polsce, a także o miłości do ojczyzny) dla Radia Maryja i Telewizji Trwam. W 2003 nagrał piosenkę „Mamo, ja chcę do Iraku”, w której krytycznie wypowiedział się o wyjeździe polskich żołnierzy do Iraku.
W 2003 został członkiem Unii Polityki Realnej, z listy której w 2004 wystartował w wyborach do Parlamentu Europejskiego. UPR nie przekroczyła progu wyborczego. Następnie współpracował z Prawem i Sprawiedliwością, dla którego skomponował kilka piosenek chwalących rządy tej partii (m.in. „Wystarczą cztery Ziobra i Polska będzie dobra”), a następnie wykonał je na zjazdach partyjnych PiS przed wyborami do Sejmu RP w 2005 i 2007.
W sierpniu 2007 z okazji 28. rocznicy Sierpnia 80 nagrał dla mediów założonych przez o. Tadeusza Rydzyka piosenkę „Jak Gwiazda w noc czarną”, swoiste podziękowanie Andrzejowi Gwiaździe i Annie Walentynowicz za ich zasługi w obaleniu komunizmu. W tym samym roku nagrał piosenkę „Wystarczą cztery Tuski, no i porządek pruski”, w której wyśmiał rząd premiera Donalda Tuska. W październiku 2008 wydał album pt. Orła mi żal, na którym umieścił m.in. piosenkę „Zostań z nami” o Janie Pawle II i „Barack naszym przyjacielem jest, bo w jego żyłach płynie polska krew” o Baracku Obamie. Przed wyborami do Parlamentu Europejskiego w 2009 nagrał piosenkę „Eurowybory”, która ukazuje w krzywym zwierciadle kampanię wyborczą i pracę europosłów.
25 czerwca 2009 TVP1 wyemitowała specjalne wydanie programu Jaka to melodia?, w którym Rosiewicz zagrał i otrzymał medal im. Fryderyka Chopina za 40 lat kariery solowej. Tego samego dnia TVP2 wyemitowała wydanie Szansy na sukces z piosenkami Rosiewicza.
W czerwcu 2010 nagrał piosenkę „Najważniejsza jest Polska”, na której oparto spot wyborczy Jarosława Kaczyńskiego w kampanii prezydenckiej emitowany w Telewizji Trwam. Utwór po raz pierwszy wykonał publicznie w lipcu 2010 podczas koncertu w Suwałkach. W następnym miesiącu nagrał estradową wersję tej piosenki – „Zgoda na Polskę”, którą wydał na albumie A gdy się naród obudzi z 2012.
W 2014 był kandydatem w wyborach do Sejmiku Województwa Mazowieckiego z listy Mazowieckiej Wspólnoty Samorządowej, która nie uzyskała mandatów.
W 2019 został zarejestrowany jako kandydat komitetu Polska Fair Play Roberta Gwiazdowskiego w wyborach do Parlamentu Europejskiego. Komitet nie przekroczył progu wyborczego, a Rosiewicz nie uzyskał mandatu.
26 grudnia 2022 TVP2 premierowo nadała benefis artysty Rewia Gwiazd: Andrzej Rosiewicz, którym piosenkarz zapoczątkował świętowanie 70-lecia kariery artystycznej. W tym samym roku wystąpił jako gość honorowy w jednym z charytatywnych odcinków programu Jaka to melodia?.
Podczas wyborów Miss Rzeszowszczyzny poznał Iwonę, którą poślubił w 1997. Mają syna Jędrzeja oraz bliźniaki – Irenę i Adama.