Obecnie Andrzej Świątkowski to temat, który w dalszym ciągu budzi zainteresowanie i debatę w różnych obszarach. Andrzej Świątkowski od lat jest przedmiotem badań, dyskusji i refleksji wśród ekspertów i osób zainteresowanych tematem. Jego znaczenie polega na jego wpływie na podstawowe aspekty społeczeństwa, kultury i życia codziennego. W tym artykule zagłębimy się w świat Andrzej Świątkowski, aby poznać jego różne aspekty i zrozumieć jego dzisiejszy wpływ. Poprzez dogłębną analizę będziemy starali się rzucić światło na kluczowe aspekty Andrzej Świątkowski i jego znaczenie we współczesnym świecie.
Andrzej Świątkowski (ze zbiorów NAC) | |
kapitan | |
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Przebieg służby | |
Lata służby |
1940–1941 |
Siły zbrojne | |
Jednostki |
3 Brygada Kadrowa Strzelców, 4 Brygada Kadrowa Strzelców, 1 Samodzielna Brygada Spadochronowa |
Stanowiska |
oficer zwiadowczy dywizjonu i oficer ogniowy baterii |
Główne wojny i bitwy | |
Odznaczenia | |
Leszek Andrzej Świątkowski vel Andrzej Markiewicz ps.: „Amurat”, „Akmet” (ur. 14 stycznia 1906 w Warszawie, zm. 28 grudnia 1941 w Brzozowie Starym) – polski architekt, kapitan artylerii rezerwy Wojska Polskiego, Polskich Sił Zbrojnych i Armii Krajowej, cichociemny.
Był synem Seweryna, inżyniera, i Marii z domu Łęskiej. W 1926 roku zdał maturę w Gimnazjum Męskim Towarzystwa Szkoły Mazowieckiej. W latach 1927–1938 studiował na Wydziale Architektury Politechniki Warszawskiej. Otrzymał dyplom inżyniera architekta. Był działaczem Bratniaka, Stronnictwa Narodowego, Obozu Wielkiej Polski i Obozu Narodowo-Radykalnego. W czasie studiów odbywał szkolenia i praktyki wojskowe. Pracował również zawodowo. W maju 1939 roku wyjechał na 3-letni kontrakt do Afganistanu.
Wybuch wojny zastał go w Kabulu. W kwietniu 1940 roku dotarł do Francji, gdzie został skierowany do Ośrodka Wyszkolenia Oficerów Artylerii w Vichy. Po upadku Francji został ewakuowany do Wielkiej Brytanii, gdzie został przydzielony do 3 dywizjonu artylerii lekkiej 3 Brygady Kadrowej Strzelców na stanowisko oficera zwiadowczego dywizjonu i oficera ogniowego 1 baterii. Następnie służył w 4 Brygadzie Kadrowej Strzelców i w 1 Samodzielnej Brygadzie Spadochronowej.
Po przeszkoleniu w dywersji został zaprzysiężony 7 listopada 1941 roku w Oddziale VI Sztabu Naczelnego Wodza w Londynie. Zrzutu dokonano w nocy z 27 na 28 grudnia 1941 roku w ramach operacji „Jacket” dowodzonej przez por. naw. Mariusza Wodzickiego. Ekipa została zrzucona pomyłkowo na terenie Rzeszy, w okolicy Brzozowa Starego. Świątkowski zginął rano w walce z niemieckimi celnikami i strażą graniczną. W grupie tej zrzuceni byli również kpt. Maciej Kalenkiewicz „Kotwicz”, por. Alfred Paczkowski „Wania” i rtm. Marian Jurecki „Orawa” oraz dwóch kurierów. Kalenkiewicz (ranny w czasie tych walk) i Paczkowski oraz kurierzy przedostali się do Warszawy. Jeden z kurierów, Tadeusz Chciuk opisał to wydarzenie w książkach Koncert. Opowiadanie cichociemnego i Raport z podziemia 1942, w których pisze, że Świątkowski w czasie obławy na miejscu lądowania zastrzelił rannego Orawę i siebie.
Jurecki i Świątkowski zostali pochowani na tutejszym cmentarzu.