W tym artykule zbadamy wpływ Amando Samo w różnych kontekstach i sytuacjach. Od wpływu na społeczeństwo po znaczenie w branży zawodowej, Amando Samo okazał się tematem dużego zainteresowania i debaty. Na tych stronach będziemy analizować jego pochodzenie, ewolucję i możliwe przyszłe implikacje, w celu zapewnienia pełnej i aktualnej wizji Amando Samo. Zbierając dane, referencje i opinie ekspertów, mamy nadzieję rzucić światło na ten temat i zaoferować naszym czytelnikom wzbogacającą perspektywę.
Kraj działania | |
---|---|
Data i miejsce urodzenia |
16 sierpnia 1948 |
Data śmierci | |
Biskup Karolinów | |
Okres sprawowania |
1995–2020 |
Wyznanie | |
Kościół | |
Inkardynacja | |
Prezbiterat |
10 grudnia1977 |
Nominacja biskupia |
10 maja 1987 |
Sakra biskupia |
15 sierpnia 1987 |
Data konsekracji |
15 sierpnia 1987 | ||||
---|---|---|---|---|---|
Konsekrator | |||||
Współkonsekratorzy | |||||
|
Amando Samo (ur. 16 sierpnia 1948 na wyspie Moch, zm. 7 sierpnia 2021) – mikronezyjski duchowny rzymskokatolicki, w latach 1995–2020 biskup diecezjalny Karolinów.
Święcenia kapłańskie przyjął 10 grudnia 1977 w ówczesnym wikariacie apostolskim Mikronezji i Wysp Marshalla. Udzielił ich mu wikariusz apostolski bp Martin Joseph Neylon SJ. 10 maja 1987 papież Jan Paweł II mianował go biskupem pomocniczym powstałej na bazie dawnego wikariatu diecezji, ze stolicą tytularną Libertina. Sakry udzielił mu 15 sierpnia 1987 wspomniany już bp Neylon. 3 lutego 1994 został koadiutorem diecezji, zaś 25 marca 1995 jej biskupem ordynariuszem. Jego ingres do tamtejszej katedry odbył się 6 czerwca 1995. 2 lutego 2020 przeszedł na emeryturę.