W dzisiejszym świecie Al Miller to temat, który wywołał duże zainteresowanie i debatę w różnych obszarach. Jego znaczenie i wpływ są niezaprzeczalne, a jego wpływ rozciąga się na szeroki zakres aspektów życia codziennego. W miarę upływu czasu Al Miller pozostaje w dalszym ciągu przedmiotem analiz, refleksji i badań, gdyż jego znaczenie nie ogranicza się do pojedynczego obszaru, ale przekracza granice i dotyka ludzi z różnych kultur, w różnym wieku i o różnych warunkach społecznych. W tym artykule szczegółowo zbadamy ten temat, analizując jego różne perspektywy i konsekwencje, aby lepiej zrozumieć jego zakres i znaczenie w dzisiejszym społeczeństwie.
Data i miejsce urodzenia | |||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Pozycja | |||||||||||||||||
Kariera seniorska | |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
Kariera trenerska | |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
|
Al Miller (ur. 17 grudnia 1936 w Lebanon) – amerykański piłkarz, grający na pozycji pomocnika, trener, członek National Soccer Hall of Fame.
Al Miller uczęszczał do East Stroudsburg State College, gdzie grał w drużynach piłkarskich i koszykarskich, gdzie grał w latach 1956-1959.
Al Miller po zakończeniu kariery sportowej został trenerem. Wkrótce rozpoczął pracę trenera golfa na Albright College. W latach 1961–1966 rozpoczął pracę z drużyną New Paltz State, z którą trzykrotnie sięgał po mistrzostwo Nowego Jorku. Następnie w latach 1967-1972 pracował na Hartwick College, z którym odniósł następujący bilans: 64 wygrane, 12 remisów i 3 porażki, a także wystąpił w 1970 roku w Final Four mistrzostw Nowego Jorku.
W 1973 roku Al Miller został trenerem nowo żałożonej drużyny ligi NASL przez Toma McCloskeya - Philadelphia Atoms. Miller zbudował zespół z amerykańskich zawodników m.in.: Bob Rigby, Bobby Smith. Wkrótce Al Miller wyruszył wraz z drużyną do Anglii w celu znalezienia zawodników do drużyny i zatrdunił w klubie m.in.: Andy'ego Provana, Jima Fryatta i Chrisa Dunleavy'ego. Sięgnął z drużyną po mistrzostwo NASL w sezonie 1973 po zwycięstwie w finale 2:0 z Dallas Tornado. Z klubu odszedł po sezonie 1975.
W 1975 roku prowadził dwa mecze reprezentacji Stanów Zjednoczonych, które oba zakończyły się remisem. W latach 1976-1980 był trenerem Dallas Tornado, a w latach 1980-1981 prowadził Calgary Boomers, a w 1983 roku trenował halową drużynę Tampa Bay Rowdies, z którą sięgnął po halowe mistrzostwo NASL w sezonie 1983 i jej tym samym jedynym obok Eddiego Firmaniego i Rona Newman, którzy zdobyli mistrzostwa NASL zarówno na otwartym powietrzu, jak i na hali. Odszedł z klubu dnia 5 października 1983 roku z powodu konfliktu z władzami klubu.
Potem Al Miller już nie trenował profesjonalnych zespołów. W latach 1984-1988 zasiadał w zarządzie klubu ligi MISL - Cleveland Force.
Potem Al Miller przez był dyrektorem w USSF. Dnia 22 lutego 1989 roku otrzymał franczyzę z klubu ligi MISL - Cleveland Crunch, gdzie przez następnie dziewięć lat był dyrektorem sportowym klubu. W lipcu 1992 roku liga MISL została rozwiązana i klub zaczął występować w rozgrywkach ligi NPSL i wkrótce klub zdobył trzykrotne mistrzostwo tej ligi (1994, 1996, 1999) oraz trzykrotnie docierał do finału tych rozgrywek (1991, 1993, 1997).
Al Miller pracował również w telewizji ESPN. Był komentatorem w ESPN Mundial Sports, a także narratorem filmów o tematyce piłkarskiej, a także jest autorem jednego z rozdziałów książki py. Winning Soccer.
Al Miller został wprowadzony przez East Stroudsburg State College do Athletic Hall of Fame w 1987 roku, a w 1995 roku został wprowadzony do Hartwick College Hall of Fame oraz do National Soccer Hall of Fame.
W 2008 roku Al Miller został wprowadzony New Paltz Hall of Fame.