Akt końcowy Konferencji Bezpieczeństwa i Współpracy w Europie

W dzisiejszych czasach Akt końcowy Konferencji Bezpieczeństwa i Współpracy w Europie to temat, który budzi duże zainteresowanie w społeczeństwie. Przez długi czas Akt końcowy Konferencji Bezpieczeństwa i Współpracy w Europie był przedmiotem debaty i kontrowersji, generując sprzeczne opinie wśród ekspertów i ogółu społeczeństwa. W tym artykule zagłębimy się w temat Akt końcowy Konferencji Bezpieczeństwa i Współpracy w Europie, badając jego różne aspekty i analizując jego znaczenie w obecnym kontekście. Na przestrzeni dziejów Akt końcowy Konferencji Bezpieczeństwa i Współpracy w Europie odgrywał kluczową rolę w różnych obszarach, wpływając na sposób, w jaki ludzie postrzegają otaczający ich świat. Dlatego też istotne jest dokładne zrozumienie Akt końcowy Konferencji Bezpieczeństwa i Współpracy w Europie, aby zrozumieć jego wpływ dzisiaj i przewidzieć jego ewolucję w przyszłości.

Kanclerz RFN Helmut Schmidt, przywódca Niemieckiej Republiki Demokratycznej Erich Honecker, prezydent USA Gerald Ford oraz kanclerz Austrii Bruno Kreisky

Akt końcowy Konferencji Bezpieczeństwa i Współpracy w Europie – dokument podpisany przez 35 szefów państw i rządów na zakończenie obrad Konferencji Bezpieczeństwa i Współpracy w Europie w dniu 1 sierpnia 1975 w Helsinkach. Był to pierwszy przypadek w czasie zimnej wojny, gdy na tak wysokim szczeblu państwa obu bloków zdecydowały się przyjąć wspólne zasady postępowania w stosunkach międzynarodowych. Jego sygnatariuszami stały się 33 państwa europejskie oraz Kanada i USA.

Treść

Regulacje przyjęte w Akcie końcowym podzielone zostały na tzw. koszyki. Koszyk I stanowiły Zagadnienia bezpieczeństwa w Europie, na które składały się: Deklaracja zasad rządzących stosunkami między państwami uczestniczącymi oraz Dokument w sprawie środków budowy zaufania oraz niektórych aspektów bezpieczeństwa i rozbrojenia. Za kluczową część koszyka I uważa się katalog zasad obowiązujących w stosunkach międzynarodowych, na które składały się:

Koszyk II - Współpraca w dziedzinie gospodarczej, naukowej i technicznej oraz środowiska naturalnego - obejmował zagadnienia z zakresu wymiany handlowej, współpracy gospodarczej oraz naukowo-technicznej. Z kolei w koszyku III - Współpraca w dziedzinie humanitarnej i dziedzinach pokrewnych - odniesiono się do zagadnień związanych z kontaktami międzyludzkimi, informacją i współpracą w dziedzinie kultury oraz edukacji. IV koszyk stanowił zapowiedź kontynuacji procesu KBWE.

Sygnatariusze

Finlandia Talo - miejsce podpisania Aktu Końcowego KBWE

Przypisy

  1. a b c Agnieszka Florczak: Organizacja Bezpieczeństwa i Współpracy w Europie. W: Teresa Łoś-Nowak: Organizacje w stosunkach międzynarodowych. Istota - mechanizmy działania - zasięg. Wyd. 4. Wrocław: Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego, 2004, s. 141. ISBN 83-229-2520-4.
  2. Zabrakło jedynie Andory i Albanii.
  3. Agnieszka Florczak: Organizacja Bezpieczeństwa i Współpracy w Europie. W: Teresa Łoś-Nowak: Organizacje w stosunkach międzynarodowych. Istota - mechanizmy działania - zasięg. Wyd. 4. Wrocław: Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego, 2004, s. 139-140. ISBN 83-229-2520-4.

Bibliografia

  • Agnieszka Florczak: Organizacja Bezpieczeństwa i Współpracy w Europie. W: Teresa Łoś-Nowak: Organizacje w stosunkach międzynarodowych. Istota - mechanizmy działania - zasięg. Wyd. 4. Wrocław: Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego, 2004, s. 138-164. ISBN 83-229-2520-4.

Zobacz też

Linki zewnętrzne