W świecie Akademia Sztuk Pięknych im. Eugeniusza Gepperta we Wrocławiu istnieje ogromna różnorodność podejść, pomysłów i opinii, które mogą generować niezwykle wzbogacającą wymianę wiedzy. Dlatego tak istotne jest głębsze zgłębienie różnych aspektów tego tematu, aby zrozumieć jego wpływ na dzisiejsze społeczeństwo. Od swoich początków po przyszłe implikacje, Akademia Sztuk Pięknych im. Eugeniusza Gepperta we Wrocławiu stał się przedmiotem zainteresowania naukowców, profesjonalistów i ogółu społeczeństwa. W tym artykule będziemy starali się zbadać różne aspekty Akademia Sztuk Pięknych im. Eugeniusza Gepperta we Wrocławiu i jego znaczenie we współczesnym świecie, oferując nowe perspektywy i refleksje, które przyczynią się do wzbogacenia debaty wokół tego transcendentalnego tematu.
Centrum Sztuk Użytkowych. Centrum Innowacyjności wrocławskiej ASP. Zbieg ulic Traugutta i Krasińskiego. | |
Data założenia |
1946 |
---|---|
Patron |
Eugeniusz Geppert |
Państwo | |
Województwo | |
Adres |
pl. Polski 3/4, |
Liczba studentów | |
Rektor |
prof. Wojciech Pukocz |
Położenie na mapie Wrocławia | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego | |
51°06′41,11″N 17°02′37,27″E/51,111419 17,043686 | |
Strona internetowa |
Akademia Sztuk Pięknych im. Eugeniusza Gepperta we Wrocławiu – państwowa akademia sztuk pięknych we Wrocławiu, założona w 1946 jako Wyższa Szkoła Sztuk Pięknych, od 2008 nosi imię Eugeniusza Gepperta.
W styczniu 1946, decyzją Ministra Kultury i Sztuki, do Wrocławia skierowany został Eugeniusz Geppert, z zadaniem założenia Wyższej Szkoły Sztuk Pięknych w zniszczonym działaniami wojennymi mieście. Na siedzibę szkoły wyznaczono dwa budynki: przedwojennej Miejskiej Szkoły Rzemiosł i Przemysłu Artystycznego (mieszczącej się przy obecnej ul. Traugutta) oraz dawnej Państwowej Akademii Sztuki i Rzemiosła Artystycznego (pl. Polski 3/4). W tym samym roku odbyły się: kurs plenerowy i egzamin na pierwszy rok studiów. 15 października 1946 odbyła się inauguracja pierwszego roku akademickiego. Zajęcia na uczelni prowadzone były początkowo w pracowniach malarstwa, rysunku i rzeźby. Wkrótce przystąpiono do organizowania warsztatów ceramiki, szkła, drewna i metalu, realizując tym samym zalecenie Ministerstwa, nakazującego skupienie się na kształceniu projektantów dla odradzającego się przemysłu szklarskiego i ceramicznego.
Kadrę nowo powstającej uczelni tworzyli malarze: Leon Dołżycki, Emil Krcha, Stanisław Pękalski, Maria Dawska; malarz, grafik i projektant szkła Stanisław Dawski; projektantka szkła Halina Jastrzębowska; projektanci wnętrz i mebli: Władysław Wincze i Marian Sigmund, ceramicy Julia Kotarbińska i Rudolf Krzywiec (związani z przedwojennym „Ładem”). W kolejnych latach rzeźbiarze Borys Michałowski Jerzy Boroń, Mieczysław Zdanowicz, Xawery Dunikowski.
Dalsze lata przyniosły sukcesy wykładowców i absolwentów uczelni na krajowych i zagranicznych wystawach i konkursach Z ciekawych inicjatyw, warto wymienić również powstanie (1957 r.) „Teatru Sensybilistycznego” łączącego działania z pogranicza teatru eksperymentalnego i happeningu.
Od 1946 uczelnia nosiła następujące nazwy:
Od 2007, w parku przy ul. Traugutta, uczelnia organizuje imprezę plenerową pt. Festiwal Wysokich Temperatur, na której prezentowane są na żywo pokazy artystyczne z obszaru odlewnictwa żeliwa, wypalania ceramiki, czy hutnictwa szkła.
Uczelnia daje możliwość podjęcia studiów pierwszego i drugiego stopnia na dwunastu kierunkach prowadzonych w ramach czterech wydziałów.