Adam Krechowiecki (pisarz)
W dzisiejszym artykule porozmawiamy o Adam Krechowiecki (pisarz), temacie będącym przedmiotem zainteresowania i debaty na przestrzeni dziejów. Od swoich początków do chwili obecnej Adam Krechowiecki (pisarz) odegrał kluczową rolę w różnych obszarach, od kultury i społeczeństwa po naukę i technologię. Przez lata Adam Krechowiecki (pisarz) ewoluował i był przedmiotem studiów i badań, które poszerzyły naszą wiedzę i zrozumienie tego tematu. W tym artykule zagłębimy się w najważniejsze aspekty Adam Krechowiecki (pisarz), badając jego znaczenie i wpływ na dzisiejszy świat.
.jpg)
| |
| Data i miejsce urodzenia |
6 stycznia 1850 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
13 czerwca 1919 |
| Narodowość |
polska |
| Odznaczenia | |
| |
Adam Krechowiecki herbu Sas (pseudonimy: Adam Bukatko, Wratysław Daniłowicz, Marian Bukatko, Kazimierz Pręcki, A.K., K., Adam Sas); ur. 6 stycznia 1850 w Bieleżyńcach na Wołyniu, zm. 13 czerwca 1919 we Lwowie) – polski pisarz, krytyk, dramaturg, redaktor, członek Towarzystwa Historycznego we Lwowie.
Życiorys
Urodził się w Leszczynowie lub w Bieleżyńcach na Wołyniu. Pochodził z rodziny ziemiańskiej Krechowieckich herbu Sas. Był synem Jana (1805-1885) i Seweryny z Radwan Przygodzkich, młodszym bratem Antoniego Krechowieckiego, ps. Dr A. Sas (1838-1898) po powstaniu styczniowym osiadłej we Lwowie. W jego domu bywali pisarze m.in. Zaleski, Goszczyński, Rzewuski, Grabowski.
Od studiował 1869 na Uniwersytecie Lwowskim. Kształcił się też na uniwersytecie w Kijowie. Pracował w Namiestnictwie galicyjskim. W latach 1883–1918 był redaktorem naczelnym „Gazety Lwowskiej”. Wydawał też „Przewodnik Naukowy i Literacki” (miesięczny dodatek do „Gazety Lwowskiej”) zajmujący się problematyką naukową, historyczną i literacką. Do jego współpracowników należeli m.in.: Michał Bobrzyński, Ludwik Kubala, Karol Estreicher, Piotr Chmielowski i Józef Kallenbach. Od 1901 był prezesem Towarzystwa Dziennikarzy Polskich we Lwowie. Był nadzwyczaj aktywny na niwie kultury. Przyjaźnił się z Henrykiem Sienkiewiczem. Znany z konserwatywnych poglądów. Pełnił funkcję radcy dworu przy C.K. Namiestnictwie. Otrzymał tytuł c. i k. szambelana.
Pisał powieści historyczne i współczesne. Był także twórcą rozpraw naukowych o Kraszewskim, Mickiewiczu i Norwidzie. Był inicjatorem budowy we Lwowie pomnika Adama Mickiewicza. Był również tłumaczem poetów niemieckich.
W 1898 został odznaczony Orderem Korony Żelaznej III klasy, który na początku 1919 przekazał na rzecz Skarbu Państwa II Rzeczypospolitej. Przed 1914 otrzymał także austriacki Medal Jubileuszowy Pamiątkowy dla Cywilnych Funkcjonariuszy oraz Krzyż Jubileuszowy.
Został pochowany na Cmentarzu Łyczakowskim we Lwowie.
Twórczość
- Amen
- Fiat Lux! Obraz historyczny z czasów Jadwigi i Jagiełły
- Jeden dzień
- Jestem
- Kres
- Krew królewska
- My: Dramat współczesny w trzech aktach
- Najmłodsi
- O Cyprianie Norwidzie
- Rdza
- Starosta Zygwulski
- Syn królewski
- Szary wilk
- Veto!
- Zygmunt Kaczkowski i jego czasy
- Cykl O tron (Ostatni dynasta, Piast, Sława, Mrok).
Uwagi
- ↑ Identyfikacja pseudonimu na podstawie: Edmund Jankowski "Słownik pseudonimów Pisarzy Polskich XV w. - 1970", Zakład Narodowy im Ossolińskich, Wrocław-Warszawa-Kraków, 1994, tom III (R-Ż, pseudonimy), str. 146, oraz tamże, tom IV (Nazwiska), str. 344. Szerszy biogram Adama Krechowieckiego w: "Polski Słownik Biograficzny", Polska Akademia Nauk - Instytut Historii, Wrocław-Warszawa-Kraków, 1970, tom XV (Kozłowska Zofia-Kubacki Stanisław), str. 260-262 (biogram Adama Krechowieckiego).
Przypisy
- ↑ Teofil Emil Modelski, Towarzystwo Historyczne 1914-1924, w: Kwartalnik Historyczny, rocznik LI, zeszyt 1-2, Lwów 1937, s. 66.
- ↑ a b c d Rocznica urodzin syna Wieszcza. „Nowości Illustrowane”. Nr 27, s. 2, 4 lipca 1908.
- ↑ "Polski Słownik Biograficzny", Polska Akademia Nauk - Instytut Historii, Wrocław-Warszawa-Kraków, 1970, tom XV (Kozłowska Zofia-Kubacki Stanisław), str. 260-262 (biogram Adama Krechowieckiego); tamże, str. 263-264 (biogram jego ojca Jana); tamże, str. 262-263 (biogram jego brata ks. Antoniego).
- ↑ Tow. dziennikarzy polskich we Lwowie. „Nowości Illustrowane”. Nr 3, s. 6-7, 20 stycznia 1906.
- ↑ a b c Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1911. Lwów: Prezydyum C.K. Namiestnictwa, 1911, s. 1.
- ↑ a b c Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1914. Lwów: 1914, s. 1.
- ↑ Odznaczenia jubileuszowe. „Nowa Reforma”, s. 5, Nr 277 z 3 grudnia 1898.
- ↑ Order Leopolda w 1919 został przekazany przez Eugeniusza Grandowskiego na rzecz Skarbu Polskiego, zob. Dary na Skarb polski. „Gazeta Lwowska”, s. 5, Nr 70 z 25 marca 1919.
- ↑ Stanisław Nicieja: Cmentarz Łyczakowski we Lwowie w latach 1786–1986. Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1988, s. 343. ISBN 83-04-02817-4.
- ↑ Adam Krechowiecki, Amen : powieść współczesna, wyd. 1911 , polona.pl .
- ↑ Adam Krechowiecki, "Jeden dzień" : trzy odsłony, wyd. 1904 , polona.pl .
- ↑ Adam Krechowiecki, Najmłodsi : powieść. T. 1, wyd. 1893 , polona.pl .
- ↑ Adam Krechowiecki, Najmłodsi : powieść. T. 2, wyd. 1893 , polona.pl .
- ↑ Adam Krechowiecki, Rdza : powieść. T. 1, wyd. 1898 , polona.pl .
- ↑ Adam Krechowiecki, Rdza : powieść. T. 2, wyd. 1898 , polona.pl .
- ↑ Adam Krechowiecki, Starosta Zygwulski : powieść historyczna. T. 1, wyd. 1887 , polona.pl .
- ↑ Adam Krechowiecki, Starosta Zygwulski : powieść historyczna. T. 2, wyd. 1887 , polona.pl .
- ↑ Adam Krechowiecki, Veto! : powieść. T. 1, wyd. 1893 , polona.pl .
- ↑ Adam Krechowiecki, Veto! : powieść. T. 2, wyd. 1893 , polona.pl .
- ↑ Adam Krechowiecki, Veto! : powieść. T. 3, wyd. 1893 , polona.pl .
- ↑ Adam Krechowiecki, Veto! : powieść. T. 4, wyd. 1893 , polona.pl .
- ↑ Adam Krechowiecki, O tron: powieść historyczna z XVII wieku. Cz. 1 Ostatni dynasta, Cz. 2 Piast, Cz. 3 Sława, Cz. 4 Mrok
Linki zewnętrzne
- Adam Krechowiecki w M.J. Minakowski, Genealogia potomków Sejmu Wielkiego
- Adam Krechowiecki na bialekrukinaebooki.pl. bialekrukinaebooki.pl. .
- Adam Krechowiecki na biblionetka.pl
- Publikacje Adama Krechowieckiego w bibliotece Polona