Obecnie 11 Dywizjon Artylerii Przeciwpancernej stał się tematem o dużym znaczeniu w naszym społeczeństwie. Wraz z postępem technologii i globalizacją 11 Dywizjon Artylerii Przeciwpancernej przejął wiodącą rolę w różnych obszarach codziennego życia. Od polityki po kulturę popularną, 11 Dywizjon Artylerii Przeciwpancernej znacząco wpłynął na sposób, w jaki współdziałamy i odnosimy się do siebie nawzajem. W tym artykule zbadamy znaczenie 11 Dywizjon Artylerii Przeciwpancernej i jego wpływ na różne aspekty naszego życia, a także konsekwencje, jakie ma na przyszłość.
Historia | |
Państwo | |
---|---|
Sformowanie |
1945 |
Rozformowanie |
1956 |
Nazwa wyróżniająca |
Łużycki |
Organizacja | |
Numer | |
Dyslokacja | |
Rodzaj sił zbrojnych | |
Rodzaj wojsk |
11 Łużycki Dywizjon Artylerii Przeciwpancernej (11 dappanc) – pododdział artylerii przeciwpancernej ludowego Wojska Polskiego.
Na podstawie rozkazu Nr 0288/Org. Naczelnego Dowódcy WP z 15 października 1945 roku został rozformowany 11 dywizjon artylerii samochodowej. W jego miejsce, w składzie 8 Dywizji Piechoty, został sformowany 11 dywizjon artylerii zmotoryzowanej.
Kilka miesięcy później, na podstawie rozkazu Nr 046/Org. Naczelnego Dowódcy WP z 27 lutego 1946 roku, jednostka została przeformowana w 11 dywizjon artylerii przeciwpancernej. Na podstawie rozkazu Nr 0046/Org. Ministra Obrony Narodowej z 30 marca 1949 roku dywizjon został podporządkowany dowódcy 2 Warszawskiej Dywizji Piechoty im. Henryka Dąbrowskiego. W 1956 roku jednostka została rozformowana.
W 1945 roku dyon stacjonował w Olchowcach (zob. koszary w Sanoku–Olchowcach), pod koniec 1946 roku w Kutnie, w 1947 roku w Gałkówku, a w 1948 roku w Skierniewicach. W składzie 2 DP przedyslokowany do Tarnowskich Gór, do koszar przy ul. Kościuszki 7 bądź przy ulicy Opolskiej.
Razem według etatu 2/79 w 1948: 164 żołnierzy i 12 armat 76 mm ZiS-3