W całej historii Željko Bebek był tematem o wielkim znaczeniu i zainteresowaniu różnych społeczeństw i kultur na całym świecie. Od czasów starożytnych do współczesności Željko Bebek odgrywał fundamentalną rolę w życiu ludzi, wpływając na ich decyzje, przekonania i zachowania. W tym artykule podjęto próbę zbadania wielu aspektów Željko Bebek, analizując jego wpływ na różne aspekty społeczeństwa i życia codziennego. Dzięki podejściu multidyscyplinarnemu ma zaoferować szeroką i szczegółową wizję Željko Bebek, uwzględniającą jego historyczne, społeczno-kulturowe i współczesne implikacje. Podobnie zostaną omówione nowe perspektywy i trendy związane z Željko Bebek, aby zapewnić czytelnikowi głębsze i bardziej aktualne zrozumienie tego tematu, który jest tak istotny w panoramie globalnej.
Imię i nazwisko |
Želimir Bebek |
---|---|
Pseudonim |
Željko |
Data i miejsce urodzenia | |
Pochodzenie | |
Instrumenty | |
Gatunki | |
Zawód | |
Aktywność |
od 1961 |
Zespoły | |
Bijelo dugme |
Želimir „Željko” Bebek (ur. 16 grudnia 1945 w Sarajewie) – chorwacki muzyk, wokalista jugosłowiańskiego zespołu Bijelo dugme.
W wieku 16 lat, wszedł w skład zespołu Eho 61. Jako gitarzysta i wokalista dołączył do grupy Kodeksi. Członkiem grupy, jako gitarzysta basowy został Goran Bregović. Bebek, Bregović, gitarzysta Edo Bogeljić i perkusista Lućano Paganoto na początku 1970 roku otrzymali dwumiesięczny angaż do Neapolu gdzie zostali dłużej. Bebek wrócił do Sarajewa i w 1971 roku reaktywował zespół Kodeksi. W tym samym roku pobili rekord nieprzerwanego grania, który dotąd należał do grupy Čičak. W grudniu 1971 Bebek został powołany do wojska. Ożenił się i postanowił rzucić muzykę.
Jednak po powrocie z wojska w marcu 1973 został członkiem grupy Jutro. Z zespołem nagrał cztery piosenki: Kad bi' bio bijelo dugme, U subotu mala, Na vrh brda, vrda, mrda i Hop-cup. 1 stycznia 1974 roku, grupa została oficjalnie „ochrzczona” jako Bijelo dugme. Żelko Bebek jako charyzmatyczny wokalista (i czasem gitarzysta basowy) pozostał w zespole do 1984 roku, nagrywając w międzyczasie i później płyty solowe, które wciąż są wznawiane (na fali tzw. Ju-nostalgii) w krajach byłej Jugosławii i w Europie Zachodniej, także jako kompilacje. Bebek nagrywa wciąż nowe płyty. W 2017 roku album studyjny Ono nešto naše i w 2018/2019 podwójny album koncertowy (CD i Blue-ray) pod tytułem Željko Bebek Live.
Gdy wybuchła wojna w Bośni przeniósł się do Zagrzebia. Zajmuje się muzyką, nagrywaniem i wydawaniem płyt. Przez pewien czas prowadził kawiarnię „Tajna veza” (Ima neka tajna veza).
W czerwcu 2005 roku wziął udział razem z pozostałymi członkami Bijelo dugme w trzech pożegnalnych koncertach w Sarajewie, Zagrzebiu i Belgradzie (Turneja 2005 Sarajevo-Zagreb-Beograd).
Na podstawie katalogu discogs.com: