In dit artikel zullen we de impact van Victor van Strydonck de Burkel op verschillende aspecten van de hedendaagse samenleving onderzoeken. Van zijn invloed op cultureel gebied tot zijn impact op de wereldeconomie is Victor van Strydonck de Burkel vandaag de dag een onderwerp van groot belang geworden. Op deze pagina's analyseren we de verschillende perspectieven die er op Victor van Strydonck de Burkel bestaan, evenals de uitdagingen en kansen die het voor de toekomst met zich meebrengt. Door middel van een multidisciplinaire aanpak willen we een alomvattend beeld bieden van Victor van Strydonck de Burkel en zijn rol in de moderne wereld.
Victor van Strydonck de Burkel | ||
---|---|---|
Victor van Strydonck de Burkel in 1943
| ||
Geboren | 16 juli 1876 Antwerpen, België | |
Overleden | 4 augustus 1961 Etterbeek, België | |
Land/zijde | België | |
Onderdeel | Belgisch Leger | |
Dienstjaren | - 1945 | |
Rang | Luitenant-generaal | |
Slagen/oorlogen | Eerste Wereldoorlog
| |
Onderscheidingen | zie onderscheidingen |
Victor Jean Clement van Strydonck de Burkel (Antwerpen, 16 juli 1876 - Etterbeek, 4 augustus 1961) was een generaal in het Belgische leger.
Victor van Strydonck was de zoon van Auguste van Strydonck (1840-1923) en Maria Storms (1854-1931).
Hij trouwde in 1898 met Olga Willems (Antwerpen 1878 - Etterbeek 1898) en ze hadden twee zoons, Henri (1903-1979) en Yves (1907-1985).
In 1937 mocht hij 'de Burkel' aan zijn naam toevoegen, in herinnering aan zijn aandeel in de slag bij Burkel tijdens de Eerste Wereldoorlog. In hetzelfde jaar werd hem opname in de erfelijke adelstand verleend met de persoonlijke titel van ridder. In 1956 kreeg hij de bij eerstgeboorte overdraagbare baronstitel.
Voor de Tweede Wereldoorlog was hij onder meer het hoofd van de Belgische cavalerieschool, commandant van het Eerste regiment gidsen, inspecteur-generaal van de Rijkswacht en commandant van de Belgische cavalerietroepen, waarna hij naar de reserve overging.
In 1940 verbleef van Strydonck de Burkel in Engeland, waar hij zich na de Belgische capitulatie in mei van dat jaar beschikbaar stelde. Hij werd bevorderd tot luitenant-generaal en benoemd tot bevelhebber van de kleine Belgische strijdmacht die zich in het Verenigd Koninkrijk vormde.
In 1941 werd hij inspecteur-generaal van het Belgische leger en in 1944 hoofd van de Belgische militaire missie op de Supreme Headquarters Allied Expeditionary Force, het hoofdkwartier van de geallieerde troepen in noordwest Europa. Hij verliet het leger in 1945.
Bronnen, noten en/of referenties
|