Oude Sint-Pietersbasiliek
De naam Oude Sint-Pietersbasiliek is door de jaren heen onderwerp van belangstelling en discussie geweest, of het nu gaat om de impact ervan op de samenleving, de relevantie ervan op een specifiek gebied of de invloed ervan op de populaire cultuur. Naarmate de belangstelling voor Oude Sint-Pietersbasiliek blijft groeien, is het essentieel om het belang en de rol ervan in verschillende aspecten van het leven te begrijpen. In dit artikel zullen we Oude Sint-Pietersbasiliek diepgaand onderzoeken, waarbij we de impact en relevantie ervan analyseren en hoe het de wereld die we kennen heeft gevormd. Vanaf zijn oorsprong tot zijn evolutie vandaag de dag heeft Oude Sint-Pietersbasiliek een belangrijke rol gespeeld op verschillende gebieden, en het is van cruciaal belang om het vanuit verschillende perspectieven te onderzoeken om de ware reikwijdte ervan te kunnen waarderen.
De Oude Sint-Pietersbasiliek was een basilica in Vaticaanstad die op de plek stond waar nu de Sint-Pietersbasiliek staat. Het bouwwerk werd in het begin van de vierde eeuw gebouwd door keizer Constantijn de Grote.
Geschiedenis
Op de plek stond sinds de 2e eeuw de tombe van Petrus, die hoorde bij de Vaticaanse necropolis. Nadat keizer Constantijn het christendom had gelegaliseerd, liet hij verschillende kerken bouwen in het Romeinse Rijk. Een daarvan was de Oude Sint-Pieter.
Het gebouw dat hij liet neerzetten had een typische basilicavorm. Basilica's werden sinds de 2e eeuw v.Chr. gebouwd en hadden meestal een seculiere betekenis als rechts- of bestuurscentrum.
Door de Rooms-Katholieke Kerk werd de Oude Sint-Pieter tot basilica maior benoemd, samen met drie andere kerken in Rome.
In de vijftiende eeuw was de kerk echter vervallen en werden pogingen gedaan om de kerk te restaureren. In de zestiende eeuw werd de kerk gesloopt en vervangen door de huidige Sint-Pietersbasiliek.
Ontwerp
Het gebouw bestond uit een middenschip met aan beide zijden twee zijbeuken. Zij werden van elkaar gescheiden door vier rijen van 21 marmeren zuilen. De zuilen werden hergebruikt uit eerdere, niet-christelijke gebouwen. Dit gebruik werd spoliatie genoemd. Het gebouw was meer dan honderd meter lang.
Plundering
In 846 kwamen Saracenen (islamitische piraten) bij Ostia aan land en trokken op naar Rome. Zij plunderden de Sint-Pietersbasiliek en brachten grote schade aan het gebouw toe. Het graf van Sint-Pieter werd geschonden en de gouden deuren werden geroofd.
Zie ook
Noten
|
