Het thema van Oosterse haagbeuk heeft door de jaren heen de interesse van veel mensen getrokken. Met zijn diversiteit aan benaderingen en zijn impact op verschillende aspecten van het leven is Oosterse haagbeuk op verschillende terreinen een onderwerp van debat en reflectie gebleken. Van zijn invloed op de populaire cultuur tot zijn relevantie in de hedendaagse samenleving heeft Oosterse haagbeuk een onuitwisbare stempel gedrukt op de collectieve verbeelding. In dit artikel zullen we verschillende facetten van Oosterse haagbeuk en het belang ervan in de wereld van vandaag onderzoeken, en een alomvattend beeld bieden om de aanwezigheid en implicaties ervan beter te begrijpen.
Oosterse haagbeuk IUCN-status: Niet bedreigd (2014) | |||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Oosterse haagbeuk in Oblast Jambol in het zuidoosten van Bulgarije | |||||||||||||||||||
Taxonomische indeling | |||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||
soort | |||||||||||||||||||
Carpinus orientalis Mill. (1768) | |||||||||||||||||||
Afbeeldingen op Wikimedia Commons | |||||||||||||||||||
Oosterse haagbeuk op Wikispecies | |||||||||||||||||||
|
De oosterse haagbeuk (Carpinus orientalis) is een boom uit de berkenfamilie (Betulaceae). De wetenschappelijke naam van de soort werd gepubliceerd door Philip Miller in 1768.
Het is een kleine haagbeukensoort die tot circa 5 meter hoog wordt. De bladeren zijn ovaal en 3 à 4 cm lang. De bladrand is dubbel gezaagd en heeft een scherp bladeinde. De kroon is doorgaans goed ontwikkeld met dichte vertakkingen. De bovenzijde van het blad is donkergroen en is lichter aan de onderzijde. De bladsteel is 0,4 à 0,6 cm lang en is behaard. De schors is lichtgrijs en redelijk glad.
De soort komt voor in het noordoosten van Italië, Sicilië, Hongarije, Moldavië, Roemenië, de Balkan, de Krim, het zuiden van Rusland, de Zuidelijke Kaukasus, Anatolië, het noorden van Iran en de Levant.
Bronnen, noten en/of referenties
|