Edwin Fischer
Tegenwoordig is Edwin Fischer een relevant onderwerp geworden op verschillende gebieden van de samenleving. De impact ervan is voelbaar in de politiek, de economie, de cultuur en het dagelijks leven van mensen. Sinds zijn opkomst heeft Edwin Fischer grote belangstelling gewekt en debatten en discussies over de reikwijdte en gevolgen ervan gegenereerd. Dit artikel probeert de meerdere facetten van Edwin Fischer te verkennen, de invloed ervan in verschillende contexten te analyseren en een alomvattend beeld te bieden van het belang ervan in het huidige landschap. Via een multidisciplinaire aanpak willen we Edwin Fischer vanuit verschillende perspectieven benaderen, en zo bijdragen aan een breder en verrijkend begrip van dit fenomeen.
_1946_OeNB_660124.jpg)
Edwin Fischer (6 oktober 1886 in Bazel - 24 januari 1960 in Zürich) was een Zwitsers pianist, dirigent en muziekpedagoog, die door zijn opnamen van Bach en Beethoven bekend werd. Hij was een leerling van Martin Krause die zelf bij Franz Liszt had gestudeerd. Edwin Fischer nam tussen 1933 en 1936 als eerste het complete Wohltemperierte Klavier (48 Präludien und Fugen von J. S. Bach) op langspeelplaten op. Voor muziekkenners zijn zijn interpretaties van de pianosonates van Beethoven belangrijk.
Hij droeg sinds 3 maart 1915 de Orden für Kunst und Wissenschaft van Mecklenburg-Strelitz in Zilver.
Leerlingen
- Peter Feuchtwanger
- Géza Anda
- Sequeira Costa
- Helena Sá e Costa
- Paul Badura-Skoda
- Daniel Barenboim
- Alfred Brendel
- Jörg Demus
- Conrad Hansen
- Grete Sultan
- Katja Andy (kunstenaarsnaam van Käte Aschaffenburg)
- Sebastian Benda
- Gernot Kahl
- Rita Bouboulidi
- Harry Datyner