Джордж Паладэ | |
---|---|
рум.: George Emil Palade | |
Дата нараджэння | 19 лістапада 1912 |
Месца нараджэння | |
Дата смерці | 7 кастрычніка 2008 (95 гадоў) |
Месца смерці | |
Месца пахавання | |
Грамадзянства | |
Жонка | Marilyn Farquhar |
Род дзейнасці | урач, цытолаг, хімік, вынаходнік, выкладчык універсітэта, фізік |
Навуковая сфера | клетачная біялогія[d] |
Месца працы | |
Альма-матар | |
Вядомыя вучні | Gheorghe Ghițescu |
Член у | |
Узнагароды |
прэмія Альберта Ласкера за фундаментальныя медыцынскія даследаванні (1966) прэмія Луізы Грос-Хорвіц (1970) E. B. Wilson Medal (1981) Schleiden Medal (1985) Dickson Prize in Science (1972) замежны член Лонданскага каралеўскага таварыства (28 чэрвеня 1984) |
Медыяфайлы на Вікісховішчы |
Джордж Эміль Паладэ (рум.: George Emil Palade; 19 лістапада 1912, горад Ясы, Румынія — 8 кастрычніка 2008, Дэль Мар, Каліфорнія, ЗША) — амерыканскі спецыяліст па клетачнай біялогіі. У 1974 годзе, сумесна з Альберам Клодам і Крысціянам дэ Дзюу атрымаў Нобелеўскую прэмію па фізіялогіі і медыцыне «за адкрыцці, якія тычацца структурнай і функцыянальнай арганізацыі клеткі».
Вывучаў сакраторны цыкл клеткі, на прыкладзе клетак падстраўнікавай залозы, выкарыстоўваючы мечаныя амінакіслоты.
Этапы ўнутрыклеткавага транспарту:
Член Нацыянальнай акадэміі навук ЗША (1961), Папскай акадэміі навук (1975), замежны член Лонданскага каралеўскага таварыства (1984).
У 1992 годзе падпісаў «Папярэджанне чалавецтву».