George Gabriel Stokes

Bugünkü yazımızda George Gabriel Stokes'in büyüleyici dünyasını keşfedeceğiz. George Gabriel Stokes, kökeninden bugünkü evrimine kadar farklı alanlarda pek çok kişinin ilgisini çeken bir konu olmuştur. Bu makale aracılığıyla George Gabriel Stokes'in tarihi ve öneminin yanı sıra modern toplumdaki etkilerine de değineceğiz. Zamanla George Gabriel Stokes araştırmacıların, akademisyenlerin, profesyonellerin ve meraklıların dikkatini çekti ve çağdaş dünyada önemi artmaya devam ediyor. Ek olarak, George Gabriel Stokes'in günlük yaşamın çeşitli yönlerini nasıl etkilediğini ve etkisinin günümüzde nasıl önemli olmaya devam ettiğini inceleyeceğiz. George Gabriel Stokes hakkında büyüleyici bir yolculuğa çıkmaya ve bu temanın sunduğu her şeyi keşfetmeye hazır olun.

Sir

George Stokes

Bt PRS
DoğumGeorge Gabriel Stokes
13 Ağustos 1819(1819-08-13)
Skreen, County Sligo, İrlanda
Ölüm1 Şubat 1903 (83 yaşında)
Cambridge, İngiltere
Defin yeriMill Road Cemetery
52°12′03″N 0°08′06″E / 52.2009520°K 0.1351060°D / 52.2009520; 0.1351060
Vatandaşlıkİrlanda, Büyük Britanya ve İrlanda Birleşik Krallığı, Birleşik Krallık
EğitimPembroke College, Cambridge Üniversitesi
Mezun olduğu okul(lar)University of Cambridge
Tanınma nedeni
DinEvangelical Anglican
EvlilikMary Susanna Robinson
Çocuk(lar)Arthur Romney, Susanna Elizabeth, Isabella Lucy (Mrs Laurence Humphry), Dr William George Gabriel, Dora Susanna
Ödüller
Kariyeri
DalıMatematik ve fizik
Çalıştığı kurumCambridge Üniverstesi
Tez (1841)
Doktora
danışmanı		William Hopkins
Önemli öğrencileriLord Rayleigh
Horace Lamb
İmza

Sir George Gabriel Stokes, 1. Baronet, PRS (/stoʊks/; 13 Ağustos 1819 - 1 Şubat 1903) İrlandalı bir İngiliz fizikçi ve matematikçiydi. İrlanda, County Sligo'da doğan Stokes, tüm kariyerini 1849'dan 1903'teki ölümüne kadar Lucasian Matematik Profesörü olduğu Cambridge Üniversitesi'nde geçirdi. Bir fizikçi olarak Stokes, Navier-Stokes denklemleri dahil olmak üzere akışkanlar mekaniğine, polarizasyon ve floresans üzerine kayda değer çalışmalarla fiziksel optiğe ufuk açıcı katkılarda bulundu. Bir matematikçi olarak, vektör hesabında "Stokes teoremi"ni popüler hale getirdi ve asimptotik açılımlar teorisine katkıda bulundu. Stokes, Felix Hoppe-Seyler ile birlikte ilk önce hemoglobinin oksijen taşıma fonksiyonunu gösterdi ve hemoglobin çözeltilerinin havalandırılmasıyla üretilen renk değişikliklerini gösterdi.

Stokes, 1889'da İngiliz hükümdarı tarafından baronet (kalıtsal şövalye) yapıldı. 1893'te "fizik bilimindeki araştırmaları ve keşifleri için" dünyanın en prestijli bilimsel ödülü olan Royal Society'nin Copley Madalyasını aldı. 1887'den 1892'ye kadar İngiliz Avam Kamarası'nda Muhafazakar olarak oturan Cambridge Üniversitesi'ni temsil etti. Stokes ayrıca 1885'ten 1890'a kadar Kraliyet Cemiyeti'nin başkanı olarak görev yaptı ve kısaca Cambridge'deki Pembroke Koleji'nin Master'ı oldu.

Biyografisi

George Stokes, County Sligo'da Skreen bölge papazı olarak görev yapan ve İrlanda Kilisesi'nde bir din adamı olan Rahip Gabriel Stokes'un (1834 öldü) ve Rahip John Haughton'ın kızı Elizabeth Haughton'un en küçük oğluydu. Stokes'un ev hayatı, babasının Evanjelik Protestanlığından güçlü bir şekilde etkilendi: üç erkek kardeşi Kilise'ye girdi, bunların en ünlüsü Armagh Başdiyakozu John Whitley Stokes idi. John ve George her zaman yakındılar ve George, Dublin'de okula giderken John ile birlikte yaşadı. Ailesi içinde kız kardeşi Elizabeth'e en yakın olan oydu. Anneleri ailede "güzel ama çok sert" olarak hatırlandı. Skreen, Dublin ve Bristol'deki okullara gittikten sonra 1837'de Stokes, Cambridge'deki Pembroke Koleji'ne girdi. Dört yıl sonra kıdemli asistan ve ilk Smith ödüllü olarak mezun oldu, başarıları ona kolejde bir akademi üyesi seçilmesini sağladı. Kolej tüzüğüne göre, Stokes 1857'de evlendiğinde bursu bırakmak zorunda kaldı. On iki yıl sonra, yeni tüzük uyarınca, burs grubuna yeniden seçildi ve 83. doğum gününden bir gün önce kolej Master'ı olarak seçildiği 1902 yılına kadar bu yeri korudu. Stokes bu pozisyonda uzun süre kalmadı, çünkü ertesi yıl 1 Şubat'ta Cambridge'de öldü ve Mill Road mezarlığına gömüldü. Westminster Abbey'deki kuzey koridorda da onun için bir anıt vardır.

Kariyeri

1849'da Stokes, Cambridge'deki Lucasian matematik profesörlüğüne atandı ve 1903'teki ölümüne kadar bu pozisyonda kaldı. 1 Haziran 1899'da bu atamanın yıl dönümü orada Avrupa ve Amerika üniversitelerinden çok sayıda delegenin katıldığı bir törenle kutlandı. Stokes'a üniversitenin rektörü tarafından hatıra amaçlı bir altın madalya takdim edildi ve Stokes'un Hamo Thornycroft'un mermer büstleri Pembroke Koleji'ne ve üniversiteye Lord Kelvin tarafından resmen teklif edildi. 1889'da baronet yapılan Stokes, üniversitesini 1887'den 1892'ye kadar Cambridge Üniversitesi seçim bölgesinin iki üyesinden biri olarak parlamentoda temsil ederek daha da hizmet etti. Bu dönemin bir bölümünde (1885-1890), 1854'ten beri sekreterlerinden biri olduğu Kraliyet Cemiyeti'nin de başkanıydı. O sırada Lucasian Profesörü olduğu için Stokes, üç pozisyonu da aynı anda elinde tutan ilk kişiydi; Newton, aynı anda olmasa da bu üç pozisyonu elinde tutmuştu.

Stokes, doğa filozofları üçlüsünün en eskisiydi, diğer ikisi James Clerk Maxwell ve Lord Kelvin'di ve özellikle 19. yüzyılın ortalarında Cambridge matematiksel fizik okulunun ününe katkıda bulundular. Stokes'un orijinal çalışması 1840 civarında başladı ve o tarihten itibaren, üretiminin büyük boyutu, yalnızca kalitesinin parlaklığından daha az dikkat çekiciydi. Royal Society'nin bilimsel makaleler kataloğu, 1883'e kadar yayınlanmış yüzün üzerinde anılarının başlıklarını verir. Bunlardan bazıları yalnızca kısa notlardır, diğerleri kısa, tartışmalı veya düzeltici ifadelerdir, ancak çoğu uzun ve ayrıntılı incelemelerdir.

Bilime katkıları

Daha sonraki yaşlarda Stokes

Kapsam olarak, çalışmaları geniş bir fiziksel araştırma yelpazesini kapsıyordu, ancak Marie Alfred Cornu'nun 1899 tarihli Rede Dersinde belirttiği gibi büyük kısmı dalgalar ve çeşitli ortamlardan geçişleri sırasında onlara dayatılan dönüşümlerle ilgiliydi.

Akışkanlar dinamiği

1842 ve 1843'te yayınlanan ilk makaleleri, sıkıştırılamaz akışkanların sürekli hareketi ve bazı akışkan hareketi durumları üzerineydi. Bunları 1845'te hareket halindeki sıvıların sürtünmesi ve elastik katıların dengesi ve hareketi ve sıvıların iç sürtünmesinin sarkaçların hareketi üzerindeki etkileri üzerine 1850'de bir diğeri izledi. Ses teorisine, rüzgarın sesin yoğunluğu üzerindeki etkisinin bir tartışması ve sesin üretildiği gazın doğasından yoğunluğun nasıl etkilendiğine dair bir açıklama da dahil olmak üzere birçok katkı yaptı. Bu araştırmalar birlikte akışkanlar dinamiği bilimini yeni bir temele oturttu ve yalnızca bulutların havada asılı kalması ve sudaki dalgalanmaların ve dalgaların çökmesi gibi birçok doğal fenomenin açıklanması için bir anahtar sağlamakla kalmadı, aynı zamanda nehirlerde ve kanallarda su akışı ve gemilerin yüzey direnci gibi pratik problemlerin çözümünü sağladı.

Yavaş akış

Bir küreyi geçen yavaş akış: akım çizgileri ve kuvvetler.

Akışkan hareketi ve viskozite üzerine yaptığı çalışma, viskoz bir ortama düşen bir küre için son hızı hesaplamasına yol açtı. Bu, Stokes yasası olarak bilinir hale geldi. Çok küçük Reynolds sayılarına sahip küresel nesnelere uygulanan sürtünme kuvveti (çekme kuvveti de denir) için bir ifade türetmiştir.

Çalışması, sıvının dikey bir cam tüp içinde sabit olduğu, düşen küre viskozimetresinin temelidir. Bilinen boyut ve yoğunluğa sahip bir kürenin sıvının içinde aşağı inmesine izin verilir. Doğru seçilirse, tüp üzerinde iki işareti geçmek için geçen süre ile ölçülebilen terminal hıza ulaşır. Opak sıvılar için elektronik algılama kullanılabilir. Son hız (terminal hız), kürenin boyutu ve yoğunluğu ile sıvının yoğunluğu bilindiğinde, sıvının viskozitesini hesaplamak için Stokes kanunu kullanılabilir. Hesaplamanın doğruluğunu artırmak için klasik deneyde normalde farklı çaplarda bir dizi çelik rulman bilyesi kullanılır. Okuldaki deney, sıvı olarak gliserin kullanılır ve söz konusu teknik, işlemlerde kullanılan sıvıların viskozitesini kontrol etmek için endüstriyel olarak kullanılmaktadır.

Aynı teori, küçük su damlacıklarının (veya buz kristallerinin) neden kritik bir boyuta ulaşana ve yağmur (veya kar ve dolu) olarak düşmeye başlayana kadar havada (bulut olarak) asılı kalabildiğini açıklar. Denklemin benzer kullanımı, ince parçacıkların su veya diğer sıvılar içinde yerleşmesi için de fayda sağlayabilir.

Kinematik viskozitenin CGS birimi, çalışmalarının tanınmasıyla "stokes" olarak adlandırıldı.

Işık

Belki de en iyi bilinen araştırmaları, ışığın dalga teorisi ile ilgili olanlardır. Optik çalışmaları, bilimsel kariyerinin erken bir döneminde başladı. Işığın sapması üzerine ilk makaleleri 1845 ve 1846'da yayınlandı, ve bunu 1848'de spektrumda görülen belirli bantlar teorisi üzerine bir makale izledi.

1849'da dinamik kırınım teorisi üzerine uzun bir makale yayınladı ve burada polarizasyon düzleminin yayılma yönüne dik olması gerektiğini gösterdi. İki yıl sonra kalın levhaların renklerini tartıştı.

Stokes ayrıca George Airy'nin gökkuşaklarının matematiksel tanımını da araştırdı. Airy'nin bulguları, değerlendirilmesi zor olan bir integral içeriyordu. Stokes, integrali çok az anlaşılan bir ıraksak dizi olarak ifade etti. Bununla birlikte Stokes, seriyi akıllıca keserek (yani, dizinin ilk birkaç terimi dışında hepsini yok sayarak), integralin değerlendirilmesi integralin kendisinden çok daha kolay olan doğru bir yaklaşıklık elde etti. Stokes'un asimptotik seriler üzerine araştırması, bu tür seriler hakkında temel anlayışlara yol açtı.

Floresans (Işınım)

Fluorspar

1852'de, ışığın dalga boyunun değişimiyle ilgili ünlü makalesinde, floresans fenomenini, fluorspar ve uranyum camı tarafından sergilendiği şekliyle tanımladı; bu materyallerin, görünmez ultraviyole radyasyonu görünür daha uzun dalga boylarındaki radyasyona dönüştürme gücüne sahip olduğunu düşündü. Bu dönüşümü tanımlayan Stokes kayması, Stokes'un onuruna adlandırılmıştır. Stokes'un açıklamasının dinamik ilkesini gösteren mekanik bir model gösterildi. Bunun dalı olan Stokes doğrusu, Raman saçılmasının temelidir. 1883'te Kraliyet Enstitüsü'ndeki bir konferansta Lord Kelvin, Stokes'tan yıllar önce bunun bir hesabını duyduğunu ve bunu yayınlaması için ona defalarca ama boş yere yalvardığını söyledi.

Polarizasyon

Bazı harflerle çift kırılmayı gösteren bir kağıt üzerine yerleştirilmiş bir kalsit kristali

Aynı yıl, 1852, farklı kaynaklardan gelen polarize ışık akışlarının bileşimi ve çözünürlüğü hakkında bir makale ve 1853'te bazı metalik olmayan maddeler tarafından sergilenen metalik yansımanın araştırılması makalesi yayınlandı. Araştırmanın amacı, ışık polarizasyonu olgusunu vurgulamaktı. 1860 dolaylarında bir levha yığınından yansıyan veya bu levhalardan iletilen ışığın yoğunluğu üzerine bir araştırma yaptı; ve 1862'de British Association için, belirli kristallerin farklı eksenler boyunca farklı kırılma indeksleri gösterdiği bir fenomen olan çift kırılma hakkında değerli bir rapor hazırladı. Belki de en iyi bilinen kristal, şeffaf kalsit kristalleri olan İzlanda kalsitidir.

Elektrik ışığının uzun spektrumu üzerine bir makale aynı tarihi taşır ve bunu kanın absorpsiyon spektrumu hakkında bir araştırma takip eder.

Kimyasal analiz

Organik cisimlerin optik özellikleriyle kimyasal olarak tanımlanması 1864'te ele alındı; ve sonrası, Rev. William Vernon Harcourt, şeffaflık koşullarına ve akromatik teleskopların gelişimine atıfta bulunarak, çeşitli camların kimyasal bileşimi ve optik özellikleri arasındaki ilişkiyi araştırdı. Optik aletlerin yapımıyla bağlantılı daha sonraki bir makale, mikroskop hedeflerinin açıklığının teorik sınırlarını tartıştı.

Diğer çalışmaları

Crookes Radyometresi

Fiziğin diğer bölümlerinde, kristallerde ısı iletimi (1851) hakkındaki makalesinden ve Crookes radyometresi ile ilgili araştırmalarından bahsedilebilir; gökyüzüne karşı görülen karanlık bir cismin dış hatlarının hemen dışındaki fotoğraflarda sıklıkla görülen ışık sınırına ilişkin açıklaması (1882); ve daha sonra, ileri sürdüğü x-ışınları teorisi; bunun, düzenli art arda gelen salınımlarda değil, sayısız tek dalga olarak hareket eden enine dalgalar olabileceğini öne sürdü. 1849'da yayınlanan iki uzun makale - biri çekimler ve Clairaut teoremi,, diğeri ise dünya yüzeyindeki yerçekiminin değişimi (1849) - Stokes yerçekimi formülü - periyodik serilerin toplamlarının kritik değerleri üzerine matematiksel anılarında olduğu gibi (1847) ve belirli integrallerin ve sonsuz serilerin bir sınıfının sayısal hesaplanması üzerine (1850) ve 1847 Dee Köprüsü felaketinden sonra Royal Commission on the Use of Iron in Railway structures (Demiryolu yapılarında Demir Kullanımı Kraliyet Komisyonu)na verdiği kanıtlarıyla ilgili araştırma olan demiryolu köprülerinin yıkılmasıyla ilgili bir diferansiyel denklem tartışması (1849) ayrıca dikkat çekmeyi hak ediyor.

Yayınlanmamış araştırmaları

Stokes'un keşiflerinin çoğu yayınlanmadı ya da sadece sözlü derslerinde değinildi. Böyle bir örnek, spektroskopi teorisindeki çalışmasıdır.

Lord Kelvin

Lord Kelvin, 1871'de British Association'a yaptığı başkanlık konuşmasında, ışığın prizmatik analizinin güneş ve yıldız kimyasına uygulanmasının, Stokes ona Cambridge Üniversitesi'nde öğrettiği zaman, doğrudan veya dolaylı olarak hiç kimse tarafından önerilmediğine olan inancını belirtti. 1852 yazından önce ve o sırada Stokes'tan öğrendiği ve daha sonra Glasgow'daki halka açık konferanslarında düzenli olarak verdiği teorik ve pratik sonuçları ortaya koydu.

Kirchhoff

Spektroskopinin dayandığı fiziksel temeli ve bunun güneşte ve yıldızlarda var olan maddelerin tanımlanmasına nasıl uygulanabileceğini içeren bu ifadeler, Stokes'un Kirchhoff'u en az yedi veya sekiz yıl önceden beklediğini gösteriyor. Bununla birlikte Stokes, bu adresin verilmesinden birkaç yıl sonra yayınlanan bir mektupta, tartışmada temel bir adımı atmakta başarısız olduğunu belirtti - belirli dalga boyundaki ışık emisyonunun aynı dalga boyunda ışığın emilmesine yalnızca izin vermekle kalmayıp, bunu zorunlu kıldığını algılamadı. "Kirchhoff'un takdire şayan keşfinin herhangi bir bölümünü" alçakgönüllülükle reddetti ve bazı arkadaşlarının davasında aşırı gayretli olduğunu hissettiğini ekledi. Bununla birlikte, İngiliz bilim adamlarının bu feragatnameyi tam olarak kabul etmedikleri ve spektroskopinin temel ilkelerini ilk kez dile getirme hakkını hala Stokes'a atfettikleri söylenmelidir.

Başka bir şekilde de Stokes matematiksel fiziğin ilerlemesi için çok şey yaptı. Lucasian kürsüsüne seçildikten kısa bir süre sonra, üniversitenin herhangi bir üyesine matematik çalışmalarında karşılaşabileceği zorluklarda yardım etmeyi mesleki görevlerinin bir parçası olarak gördüğünü ve sağlanan yardımın o kadar gerçek olduğunu açıkladı ki, öğrenciler memnuniyetle karşıladılar. Meslektaş olduktan sonra bile, kendilerini kaybettikleri matematiksel ve fiziksel problemlerde ona danıştılar. Daha sonra, Kraliyet Cemiyeti'nin sekreteri olarak görev yaptığı otuz yıl boyunca, matematik ve fizik biliminin ilerlemesi üzerinde göze çarpmasa da, sadece doğrudan kendi araştırmalarıyla değil, dolaylı olarak da araştırma için problemler önererek ve insanları onlara saldırmaya teşvik ederek, cesaretlendirmeye ve yardım etmeye hazır oluşuyla muazzam bir etki yaptı.

Mühendisliğe katkıları

Dee Köprüsü yıkıldıktan sonra

Stokes, özellikle Mayıs 1847'deki Dee Köprüsü felaketi başta olmak üzere, demir yolu kazalarıyla ilgili çeşitli araştırmalarda yer aldı ve demir yolu yapılarında dökme demir kullanımı konusunda müteakip Kraliyet Komisyonu'nun bir üyesi olarak görev yaptı. Hareket eden motorların köprülere uyguladığı kuvvetlerin hesaplanmasına katkıda bulundu. Köprü, geçen trenlerin yüklerini desteklemek için bir dökme demir kiriş kullanıldığı için başarısız oldu. Dökme demir, çekme veya bükülmede kırılgandır ve diğer birçok benzer köprünün yıkılması veya güçlendirilmesi gerekiyordu.

Kuzeyden Fallen Tay Köprüsü

Tay Köprüsü faciasında bilirkişi olarak yer aldı ve rüzgar yüklerinin köprü üzerindeki etkilerine ilişkin ifade verdi. Köprünün orta kısmı (Yüksek Kirişler olarak bilinir) 28 Aralık 1879'da bir fırtına sırasında tamamen yıkıldı, bu kısımda bir ekspres tren vardı ve içindeki herkes öldü (75'ten fazla kurban). Soruşturma Kurulu birçok bilirkişiyi dinledi ve köprünün "kötü tasarlanmış, kötü inşa edilmiş ve bakımsız" olduğu sonucuna vardı.

Kanıtlarının bir sonucu olarak, rüzgar basıncının yapılar üzerindeki etkisine müteakip Kraliyet Komisyonu üyesi olarak atandı. Şiddetli rüzgarların büyük yapılar üzerindeki etkileri o zamanlar ihmal edilmişti ve komisyon, fırtınalar sırasında rüzgar hızlarını ve maruz kalan yüzeylere uyguladıkları basınçları değerlendirmek için İngiltere genelinde bir dizi ölçüm yaptı.

Din üzerinde çalışmaları

Skreen, County Sligo'daki İrlanda Kilisesi.

Stokes genellikle muhafazakar dini değerlere ve inançlara sahipti. 1886'da, Evanjelik Hristiyan ilkelerini yeni bilimlerin, özellikle Darwinci biyolojik evrim teorisinin meydan okumalarına karşı savunmak için kurulmuş olan Victoria Enstitüsü'nün başkanı oldu. 1891'de Gifford'da doğal teoloji üzerine konferans verdi. Aynı zamanda İngiliz ve Yabancı İncil Derneği'nin başkan yardımcısıydı ve misyonerlik çalışmalarıyla ilgili doktrinsel tartışmalarda aktif olarak yer aldı. Bununla birlikte, dini görüşleri çoğunlukla ortodoks olsa da, cehennemde ebedi cezayı reddetme konusunda Victoria evanjelikleri arasında alışılmadıktı ve bunun yerine Conditionalism'in bir savunucusuydu.

Victoria Enstitüsü Başkanı olarak Stokes şunları yazdı:

“ Hepimiz Doğa kitabının ve Vahiy kitabının Tanrı'dan geldiğini ve sonuç olarak doğru yorumlanırsa ikisi arasında gerçek bir farklılık olamayacağını kabul ediyoruz. Bilim ve Vahiy'in hükümleri, çoğunlukla, o kadar farklıdır ki, çok az çatışma olasılığı vardır. Fakat eğer bariz bir çelişki ortaya çıkarsa, prensipte birini diğerinin lehine hariç tutma hakkımız yoktur. Vahyin doğruluğuna ne kadar kesin olarak ikna olursak olalım, vahyedilenin kapsamı veya yorumu konusunda hata yapma sorumluluğumuzu kabul etmeliyiz; ve bir teorinin lehine olan bilimsel kanıtlar ne kadar güçlü olursa olsun, doğası gereği yalnızca olası olan kanıtlarla uğraştığımızı ve daha geniş bilimsel bilginin bizi görüşümüzü değiştirmeye yöneltebileceğinin akla yatkın olduğunu hatırlamalıyız. „

Kişisel yaşamı

4 Temmuz 1857'de Armagh'daki St Patrick Katedrali'nde astronom Rev. Thomas Romney Robinson'ın kızı Mary Susanna Robinson ile evlendi. Beş çocukları oldu: Baronetliği miras alan Arthur Romney; bebekken ölen Susanna Elizabeth; Memoir and Scientific Correspondence of the Late George Gabriel Stokes, Bartta babasının kişisel anısına katkıda bulunan Isabella Lucy (Bayan Laurence Humphry); Dr William George Gabriel, doktor, geçici olarak delirdiği halde 30 yaşında intihar eden sorunlu bir adam; ve bebekken ölen Dora Susanna. Erkek soyu ve dolayısıyla baronetliği tükenmiştir, ancak kadın soyundan bir büyük torun, bir büyük büyük torun ve üç büyük büyük büyük torun hayatta kalmıştır.

Mirası ve onurlandırılması

Daha fazla bilgi: George Gabriel Stokes'un adını taşıyan şeylerin listesi

Yayınları

Stokes'un matematiksel ve fiziksel makaleleri (dış bağlantılara bakın) beş cilt halinde toplanmış bir biçimde; ilk üçü (Cambridge, 1880, 1883 ve 1901) kendi editörlüğü altında ve son ikisi (Cambridge, 1904 ve 1905), aynı zamanda Stokes'un Anı ve Bilimsel Yazışmalarını (Memoir and Scientific Correspondence of Stokes) seçen ve düzenleyen Sir Joseph Larmor'un editörlüğünde 1907 yılında Cambridge'de yayınlandı.

Kaynakça

  1. ^ Find a Grave'de George Gabriel Stokes
  2. ^ O'Connor, John J.; Robertson, Edmund F., "George Gabriel Stokes", MacTutor Matematik Tarihi arşivi 
  3. ^ "Stokes, George Gabriel (STKS837GG)". A Cambridge Alumni Database. Cambridge Üniversitesi. 
  4. ^ 'The Abbey Scientists' Hall, A.R. p58: London; Roger & Robert Nicholson; 1966
  5. ^ Cornu, Alfred (1899). "La théorie des ondes lumineuses: son influence sur la physique moderne" [The theory of light waves: its influence on modern physics]. Transactions of the Cambridge Philosophical Society (Fransızca). 18: xvii-xxviii. 8 Ocak 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Ağustos 2021. 
  6. ^ Stokes, G.G. (1842). "On the steady motion of incompressible fluids". Transactions of the Cambridge Philosophical Society. 7: 439-453. 8 Ocak 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Ağustos 2021. 
  7. ^ Stokes, G.G. (1843). "On some cases of fluid motion". Transactions of the Cambridge Philosophical Society. 8: 105-137. 8 Ocak 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Ağustos 2021. 
  8. ^ Stokes, G.G. (1845). "On the theories of the internal friction of fluids in motion and of the equilibrium and motion of elastic solids". Transactions of the Cambridge Philosophical Society. 8: 287-319. 8 Ocak 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Ağustos 2021. 
  9. ^ Stokes, G.G. (1851). "On the effect of internal friction of fluids on the motion of pendulums". Transactions of the Cambridge Philosophical Society. 9, part ii: 8-106. 8 Ocak 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Ağustos 2021. 
  10. ^ Stokes, G.G (1858). "On the effect of wind on the intensity of sound". Report of the Twenty-seventh Meeting of the British Association for the Advancement of Science; held at Dublin in August and September 1857: Notices and Abstracts of Miscellaneous Communications to the Sections. London, England: John Murray. ss. 22-23. 
  11. ^ Stokes, G.G. (1868). "On the communication of vibration from a vibrating body to a surrounding gas". Philosophical Transactions of the Royal Society of London. 158: 447-463. doi:10.1098/rstl.1868.0017. 8 Ocak 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Ağustos 2021. 
  12. ^ Stokes, G.G. (1851). "On the effect of internal friction of fluids on the motion of pendulums". Transactions of the Cambridge Philosophical Society. 9, part ii: 8-106. 8 Ocak 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Ağustos 2021.  The formula for terminal velocity (V) 9 Temmuz 2021 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. appears on p. , equation (127).
  13. ^ Stokes, G.G. (1845). "On the aberration of light". Philosophical Magazine. 3rd series. 27 (177): 9-15. doi:10.1080/14786444508645215. 7 Ağustos 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Ağustos 2021. 
  14. ^ Stokes, G.G. (1846). "On Fresnel's theory of the aberration of light". Philosophical Magazine. 3rd series. 28 (184): 76-81. 7 Ağustos 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Ağustos 2021. 
  15. ^ Stokes, G.G. (1848). "On the theory of certain bands seen in the spectrum". Philosophical Transactions of the Royal Society of London. 138: 227-242. doi:10.1098/rstl.1848.0016. 7 Ağustos 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Ağustos 2021. 
  16. ^ Stokes, G.G. (1849). "On the dynamical theory of diffraction". Transactions of the Cambridge Philosophical Society. 9: 1-62. 7 Ağustos 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Ağustos 2021. 
  17. ^ Stokes, G.G. (1851). "On the colours of thick plates". Transactions of the Cambridge Philosophical Society. 9 (part ii): 147-176. 7 Ağustos 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Ağustos 2021. 
  18. ^ See:
  19. ^ See:
  20. ^ See, for example, Wikipedia's articles "Stokes line" and "asymptotic expansions" as well as the obituary of mathematician Robert Balson Dingle 6 Mart 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. (1926–2010), who investigated asymptotic series.
  21. ^ Stokes, G. G. (1852) "On the change of refrangibility of light", Philosophical Transactions of the Royal Society of London, 142: 463–562.
  22. ^ Thomson, William (2 Şubat 1883). "The size of atoms". Notices of the Proceedings at the Meetings of the Members of the Royal Institution of Great Britain, …. 10: 185-213. 7 Ağustos 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Mart 2022. ; see pp. 207–208. 7 Ağustos 2021 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
  23. ^ Stokes, G.G. (1852). "On the composition and resolution of streams of polarized light from different sources". Transactions of the Cambridge Philosophical Society. 9: 399-416. 7 Ağustos 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Ağustos 2021. 
  24. ^ Stokes, G.G. (1853). "On the metallic reflection exhibited by certain nonmetallic substances". Philosophical Magazine. 4th series. 6: 393-403. doi:10.1080/14786445308647395. 7 Ağustos 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Ağustos 2021. 
  25. ^ Stokes, G.G. (1862). "On the intensity of the light reflected from or transmitted through a pile of plates". Proceedings of the Royal Society of London. 11: 545-556. doi:10.1098/rspl.1860.0119. 7 Ağustos 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Ağustos 2021. 
  26. ^ Stokes, G.G (1863). "Report on double refraction". Report of the Thirty-second Meeting of the British Association for the Advancement of Science; held at Cambridge in October 1862. London, England: John Murray. ss. 253-282. 
  27. ^ Stokes, G.G. (1862). "On the long spectrum of electric light". Philosophical Transactions of the Royal Society of London. 152: 599-619. doi:10.1098/rstl.1862.0030. 7 Ağustos 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Ağustos 2021. 
  28. ^ In 1862, the German physiologist Felix Hoppe-Seyler (1825–1895) had examined the absorption spectrum of blood: However, Hoppe did not provide an illustration of blood's absorption spectrum, which Stokes did provide:
  29. ^ Stokes, G.G. (1864). "On the application of the optical properties of bodies to the detection and discrimination of organic substances". Journal of the Chemical Society. 17: 304-318. doi:10.1039/js8641700304. 7 Ağustos 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Ağustos 2021. 
  30. ^ Stokes, G.G (1872). "Notice of the researches of the late Rev. William Vernon Harcourt, on the conditions of transparency in glass, and the connexion between the chemical constitution and optical properties of different glasses". Report of the Forty-first Meeting of the British Association for the Advancement of Science; held at Edinburgh in August 1871: Notices and Abstracts of Miscellaneous Communications to the Sections. London, England: John Murray. ss. 38-41. 
  31. ^ Stokes, G.G. (Temmuz 1878). "On the question of a theoretical limit to the apertures of microscopic objectives". Journal of the Royal Microscopical Society. 1 (3): 139-142. doi:10.1111/j.1365-2818.1878.tb05472.x. 7 Ağustos 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Ağustos 2021. 
  32. ^ Stokes, G.G. (1851). "On the conduction of heat in crystals". The Cambridge and Dublin Mathematical Journal. 6: 215-238. 7 Ağustos 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Ağustos 2021. 
  33. ^ Stokes, G.G. (1877). "On certain movements of radiometers". Proceedings of the Royal Society of London. 26 (179–184): 546-555. doi:10.1098/rspl.1877.0076. 7 Ağustos 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Ağustos 2021. 
  34. ^ Stokes, G.G. (25 Mayıs 1882). "On the cause of the light border frequently noticed in photographs just outside the outline of a dark body seen against the sky; with some introductory remarks on phosphorescence". Proceedings of the Royal Society of London. 34 (220–223): 63-68. doi:10.1098/rspl.1882.0012. 7 Ağustos 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Ağustos 2021. 
  35. ^ See:
  36. ^ Stokes, G.G. (1849). "On attractions, and on Clairaut's theorem". The Cambridge and Dublin Mathematical Journal. 4: 194-219. 
  37. ^ Stokes, G.G. (1849). "On the variation of gravity at the surface of the Earth". Transactions of the Cambridge Philosophical Society. 8: 672-695. 
  38. ^ G. G. Stokes (presented: 1847; published: 1849) "On the critical values of the sums of periodic series," 7 Ağustos 2021 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Transactions of the Cambridge Philosophical Society, 8 : 533–583.
  39. ^ G. G. Stokes (presented: 1850; published: 1856) "On the numerical calculation of a class of definite integrals and infinite series," 7 Ağustos 2021 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Transactions of the Cambridge Philosophical Society, 9 (part 1): 166–188.
  40. ^ Stokes, G.G. (1849). "Discussion of a differential equation relating to the breaking of railway bridges". Transactions of the Cambridge Philosophical Society. 8: 707-735. 7 Ağustos 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Ağustos 2021. 
  41. ^ Thomson, William (1871). "Address of Sir William Thomson, Knt., LL.D., F.R.S., President". Report of the Forty-first Meeting of the British Association for the Advancement of Science; held at Edinburgh in August 1871. London, England: John Murray. ss. lxxxiv-cv. ; see pp. xcv–xcvi. 7 Ağustos 2021 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
  42. ^ Whitmell, C.T.L.; Stokes, G. G. (6 Ocak 1876). "Prof. Stokes on the early history of spectrum analysis". Nature. 13 (323): 188-189. doi:10.1038/013188c0. 7 Ağustos 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Ağustos 2021. 
  43. ^ Rothery, Henry (1880). "Report of the Court of Inquiry and Report of Mr Rothery Upon the Circumstances attending the Fall of a Portion of the Tay Bridge on the 28th December 1879" (PDF). Her Majesty's Stationery Office. s. 44. 7 Ekim 2007 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. 
  44. ^ "Lucasian Chair.org". 16 Ekim 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Nisan 2008. 
  45. ^ Stokes, Sir G. G. (1891). Natural Theology. Adam and Charles Black, Edinburgh. 
  46. ^ Schlossberg, Herbert (2009). Conflict and crisis in the religious life of late victorian England. New Brunswick, NJ: Transaction Publishers. s. 46. ISBN 978-1-4128-1027-2. 7 Ağustos 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Ağustos 2021. 
  47. ^ Mathieson, Stuart (8 Haziran 2020). "Stokes: Victorian Britain's Most Important Religious Scientist". Philosophical Transactions of the Royal Society A. 378 (2174): 7-8. doi:10.1098/rsta.2019.0518. PMID 32507092. 
  48. ^ Notes by the President on the Origin of the Books of Revelation and of Nature: Journal of Transactions of the Victoria Institute 22 (1888–1889).
  49. ^ London Metropolitan Archive; Reference Number: COL/CHD/FR/02/2275-2278
  50. ^ "Welcome to HereditaryTitles.com". 24 Mayıs 2003 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  51. ^ "Foreign degrees for British men of Science". The Times (36867). 8 Eylül 1902. s. 4. 
  52. ^ "Honorary doctorates from the University of Oslo 1902–1910" (Norveççe). 26 Nisan 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  53. ^ DCU names three buildings after inspiring women scientists 5 Aralık 2017 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Raidió Teilifís Éireann, 5 Temmuz 2017

Konuyla ilgili yayınlar

Dış bağlantılar

Wikisource logo Vikikaynak'ta Sir George Stokes, 1st Baronet tarafından ya da onun hakkında yazılmış çalışmalar

Parliament of the United Kingdom
Önce gelen:
Henry Cecil Raikes
Alexander Beresford Hope 		Member of Parliament for Cambridge University
1887 – 1892 		Sonra gelen:
Sir Richard Claverhouse Jebb
Sir John Eldon Gorst
Birleşik Krallık Baronluğu
Yeni oluşum Baronet
(of Lensfield Cottage)
1889-1903 		Sonra gelen
Arthur Stokes
Kâr amacı gütmeyen kuruluş görevi
Önce gelen
Thomas Henry Huxley 		President of the Royal Society
1885-1890 		Sonra gelen
William Thomson, 1st Baron Kelvin
Akademik görevi
Önce gelen
Charles Edward Searle 		Master of Pembroke College, Cambridge
1902-1903 		Sonra gelen
Arthur James Mason
Enciclo
Wikious
Sapientia
Scientia
Boobota
Anandapedia
Sagapedia
Wikithot