Salami (wędlina)
W tym artykule zajmiemy się tematem Salami (wędlina), który w ostatnich latach przyciągnął uwagę i zainteresowanie wielu osób. Od momentu powstania Salami (wędlina) wywołał szereg debat i refleksji w różnych obszarach, wywierając znaczący wpływ na współczesne społeczeństwo i kulturę. W całym tym tekście zagłębimy się w liczne aspekty i wymiary charakteryzujące Salami (wędlina), analizując jego znaczenie w bieżącym kontekście i oferując nowe perspektywy, które zachęcają do refleksji i dialogu.
Salami – rodzaj trwałej kiełbasy suchej i wędzonej, długodojrzewającej, wyróżniającej się skórką z białym nalotem pleśni z gatunku Penicillium i Aspergillus.
Oryginalny wyrób pochodzi z Włoch (Mediolan, Bolonia), pierwotnie wytwarzany z mięsa oślego (salame di asino); obecnie wykorzystuje się także mięso wieprzowe, niekiedy wołowe. Jako niezbędny dodatek stosuje się drobno pokrojoną słoninę i mocne przyprawy (kardamon, pieprz). Jako surowiec wykorzystywane bywa również mięso drobiowe, końskie lub z mózgu osła oraz dziczyzna.
Nazwa wyrobu jest pochodną od rzeczownika sale (sól) i czasownika salare (solić).
Różnorodne gatunki salami produkowane są obecnie we Włoszech, na Węgrzech, w Niemczech, a nawet we Francji, Hiszpanii i niektórych innych krajach. Węgierskie salami, łagodniejsze w smaku, znane jest przede wszystkim jako produkt dwóch renomowanych firm działających od drugiej połowy XIX wieku: Pick (1883) z Segedyna i Herz (1888); jakością nie ustępuje wyrobom włoskim. Spośród kiełbas salami zaliczana jest do najtrwalszych, a także najdroższych wędlin. Jej cienko pokrojone plasterki podawane są w charakterze przystawki bądź jako część wykwintnych kanapek.
Zobacz też
Przypisy
- ↑ a b c d Maciej E. Halbański: Leksykon sztuki kulinarnej. Warszawa: Wydawnictwo „Watra”, 1987, s. 163, ISBN 83-225-0106-4.
- ↑ Czy salami jest z osła?. Polskie Radio. . (pol.). Speciality Raw Salami. anticacascinasrl.it. . (ang.). Raw donkey salami. anticacascinasrl.it. . . (ang.).
- ↑ Francesco Bonomi: Vocabolario etimologico della lingua italiana (2008); Vocabolario Treccani online.
- ↑ Słownik języka polskiego. (red. nauk. Mieczysław Szymczak). Wyd. 7 (zmien. i popr.). T. 3: (R-Z). Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1992. ISBN 83-01-10902-X.
- ↑ Multimedialna Encyklopedia Powszechna WIEM edycja 2006. Young Digital Poland S.A., 2006.