Roberto Mancini

W dzisiejszym świecie Roberto Mancini stał się tematem o dużym znaczeniu i zainteresowaniu wielu osób. W całej historii Roberto Mancini odegrał kluczową rolę w wielu aspektach społeczeństwa, kultury i życia codziennego. Od wpływu na gospodarkę po wpływ na politykę i technologię, Roberto Mancini pozostaje tematem ciągłej debaty i refleksji. W tym artykule zbadamy znaczenie i wpływ Roberto Mancini w różnych kontekstach, a także obecne i przyszłe trendy związane z tym tematem.

Roberto Mancini
Ilustracja
Roberto Mancini (2021)
Data i miejsce urodzenia

27 listopada 1964
Jesi

Wzrost

179 cm

Pozycja

napastnik

Informacje klubowe
Klub

Arabia Saudyjska (selekcjoner)

Kariera juniorska
Lata Klub
1977–1981 Bologna
Kariera seniorska
Lata Klub Wyst. Gole
1981–1982 Bologna 30 (9)
1982–1997 Sampdoria 424 (132)
1997–2001 Lazio 87 (15)
2001 Leicester City (wyp.) 4 (0)
W sumie: 545 (156)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1982–1986  Włochy U-21 26 (9)
1984–1994  Włochy 36 (4)
W sumie: 62 (13)
Kariera trenerska
Lata Drużyna
2000–2001 Lazio (asystent)
2001–2002 Fiorentina
2002–2004 Lazio
2004–2008 Inter
2009–2013 Manchester City
2013–2014 Galatasaray
2014–2016 Inter
2017–2018 Zenit
2018–2023 Włochy
2023– Arabia Saudyjska
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
Dorobek medalowy
Mistrzostwa świata
III miejsce Włochy 1990 piłka nożna
Mistrzostwa Europy
I miejsce Europa 2020 piłka nożna
III miejsce RFN 1988 piłka nożna
Liga Narodów UEFA
brąz Włochy 2020/2021
brąz Holandia 2022/2023
Strona internetowa

Roberto Mancini (ur. 27 listopada 1964 w Jesi) – włoski trener piłkarski i piłkarz.

Kariera piłkarska

Jako zawodnik bronił barw takich klubów jak Bologna FC (1981–82), UC Sampdoria (1982–1997), S.S. Lazio (1997–2000) i Leicester City (2001). Największe sukcesy święcił z „Blucerchiati”, z którymi wygrał Serie A (1991), Puchar Zdobywców Pucharów (1990) i czterokrotnie zdobył Puchar Włoch (1985, 1988, 1989, 1994). W reprezentacji Włoch zagrał 36 razy i strzelił cztery gole.

Kariera trenerska

Karierę trenerską zaczął we włoskiej Fiorentinie w 2001 roku. Następnie był szkoleniowcem S.S. Lazio (2002–2004) i Interu Mediolan (2004–2008). Z każdym z tych klubów jako szkoleniowiec wygrał Coppa Italia. 29 maja 2008 roku Inter Mediolan wydał oficjalny komunikat o zwolnieniu Manciniego z posady trenera. Przyczyną miała być jego wypowiedź po dwumeczu z Liverpoolem w 1/8 finału Ligi Mistrzów, w której Mancini oznajmił, że to jego ostatni sezon w Interze. Z Interem zdobył Scudetto (2006, 2007, 2008), Puchar Włoch (2005, 2006) oraz Superpuchar Italii (2005, 2006).

Od 19 grudnia 2009 roku prowadził Manchester City, z którym w 2011 roku zdobył pierwszy od 35 lat Puchar Anglii, a w sezonie 2011–12 pierwsze od 44 lat mistrzostwo Anglii. Po porażce w finale Pucharu Anglii ze spadkowiczem Premier League Wigan Athletic, do wiadomości publicznej trafiła informacja, że Mancini został zwolniony z posady trenera.

30 września 2013 roku został trenerem tureckiego Galatasaray SK. Mancini zastąpił na stanowisku zwolnionego Fatiha Terima. 11 czerwca 2014 roku zarząd ogłosił, że Włoch został zwolniony z posady menadżera. Pod wodzą Manciniego „Galata” zdobyła Puchar Turcji oraz wywalczyła wicemistrzostwo kraju. Władze klubu nie podały przyczyny rozstania się ze szkoleniowcem.

14 listopada 2014 roku powrócił do Interu, zastępując w roli szkoleniowca zwolnionego tego samego dnia Waltera Mazzarriego. Związał się z mediolańskim klubem kontraktem wygasającym w czerwcu 2017 roku. W sierpniu 2016 roku rozstał się z klubem.

W 2017 roku został trenerem rosyjskiego klubu Zenit Petersburg.

W maju 2018 został selekcjonerem reprezentacji Włoch.

W lipcu 2021 wygrał Mistrzostwa Europy UEFA Euro 2020 z reprezentacją Włoch.

Sukcesy

Jako zawodnik

Jako trener

Przypisy