Imre Pozsonyi

W dzisiejszym świecie Imre Pozsonyi to bardzo istotny temat, który przykuł uwagę ekspertów i ogółu społeczeństwa. Dzięki wpływowi obejmującemu wiele aspektów codziennego życia, Imre Pozsonyi stał się punktem zainteresowania dla osób pragnących lepiej zrozumieć otaczający ich świat. Poprzez swój wpływ na społeczeństwo, kulturę, gospodarkę i politykę, Imre Pozsonyi stał się nieuniknionym tematem dyskusji w każdej dziedzinie. W tym artykule zbadamy różne aspekty związane z Imre Pozsonyi, analizując jego pochodzenie, ewolucję i konsekwencje w obecnym świecie.

Imre Pozsonyi
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

12 grudnia 1880
Kisbér

Data i miejsce śmierci

2 października 1963
Budapeszt

Wzrost

174 cm

Pozycja

środkowy napastnik

Kariera seniorska
Lata Klub Wyst. Gole
1900–1902 Újpesti TE
1901–1902 MÚE
1903–1906 MTK
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1902  Węgry 1 (0)
Kariera trenerska
Lata Drużyna
MTK
1918 FC Barcelona (juniorzy)
1918 FC Barcelona (rezerwy)
1921–1923 Cracovia
1921 Polska (trener)
1922–1923 FC Barcelona (asystent)
1923 FC Barcelona
1923–1924 FC Barcelona (asystent)
1924 FC Barcelona
1926 Građanski Zagrzeb
1926–1928 Újpest FC
1929–1930 US Fiumana
1930–1931 RC España
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
Pozsonyi jako trener Cracovii, mistrza Polski z 1921, stoi pierwszy od prawej

Imre Pozsonyi (ur. 12 grudnia 1880 w Kisbér, zm. 9 maja 1963 w Budapeszcie– węgierski piłkarz i trener.

Zawodnik klubów MÚE i MTK Budapeszt (kapitan). Występował na pozycji środkowego napastnika. 12 października 1902 roku zagrał w barwach reprezentacji Węgier w przegranym 0:5 meczu z Austrią.

Po zakończeniu kariery piłkarskiej trenował budapeszteński MTK. Od 1921 był szkoleniowcem Cracovii, z którą zdobył w tym samym roku pierwszy w historii polskich rozgrywek ligowych tytuł mistrza Polski.

Wraz z Józefem Szkolnikowskim przygotowywał, a 18 grudnia 1921 na stadionie Hungaria w Budapeszcie samodzielnie poprowadził jako trener reprezentację Polski do jej pierwszego w historii meczu międzypaństwowego (przegrana 0:1 z Węgrami).

Był trenerem klubu piłkarskiego FC Barcelona w latach 1924–1925. Zdobył z nim Puchar Hiszpanii oraz mistrzostwo Katalonii. Następnie wrócił na Węgry. W latach 1926–1928 trenował klub Građanski Zagrzeb (po wojnie nazwany Dinamo Zagrzeb), z którym w 1928 roku zdobył mistrzostwo Jugosławii.

Na początku lat 30. XX wieku wyemigrował do Meksyku i trenował tam Real Club España a następnie kluby w Stanach Zjednoczonych. Jeszcze w latach 30. wrócił na Węgry. Zmarł 2 października 1963 i został pochowany na cmentarzu Farkasréti w Budapeszcie.

Przypisy

Bibliografia

  • Andrzej Gowarzewski: MISTRZOSTWA POLSKI. LUDZIE (1918-1939). 100 lat prawdziwej historii (1), Wydawnictwo GiA, Katowice 2017
  • Andrzej Gowarzewski, Biało-czerwoni. Dzieje reprezentacji Polski, część I, Wydawnictwo GiA, Katowice 1991 (2. część cyklu Encyklopedia piłkarska Fuji)
  • Dénes Tamás and Diustus Imre, Meggypiros mezben - A magyar labdarúgó-válogatott játékosai 1902-2019, Budapest, Nemzeti Értékek Könyvsprozat, 2019, page 363.