W dzisiejszym świecie Erwin Schrödinger stał się istotną kwestią, która wpływa na różne sektory społeczeństwa. Od momentu pojawienia się Erwin Schrödinger wywołał serię dyskusji i debat, które przyciągnęły uwagę ekspertów i ogółu społeczeństwa. W tym artykule szczegółowo zbadamy różne aspekty związane z Erwin Schrödinger, analizując jego pochodzenie, ewolucję i konsekwencje w różnych obszarach. Zajmiemy się także różnymi opiniami i perspektywami istniejącymi wokół Erwin Schrödinger, a także możliwymi rozwiązaniami lub środkami zaproponowanymi w celu sprostania wyzwaniom, jakie stwarza. Celem tego artykułu jest przedstawienie kompleksowego i aktualnego spojrzenia na Erwin Schrödinger w celu wspierania świadomej i wzbogacającej debaty na ten temat, który jest dziś tak istotny.
Państwo działania | |
---|---|
Data i miejsce urodzenia | |
Data i miejsce śmierci |
4 stycznia 1961 |
profesor | |
Specjalność: fizyka | |
Alma Mater | |
Uczelnia |
politechnika w Stuttgarcie, |
Odznaczenia | |
Nagrody | |
Erwin Rudolf Josef Alexander Schrödinger (ur. 12 sierpnia 1887 w Wiedniu, zm. 4 stycznia 1961 tamże) – austriacki fizyk teoretyk, jeden z twórców mechaniki kwantowej, laureat Nagrody Nobla z dziedziny fizyki w roku 1933 za prace nad matematycznym sformułowaniem mechaniki falowej. W co najmniej jednym z rankingów fizyków znalazł się w pierwszej dziesiątce wszech czasów.
Jedyny syn Rudolfa i Georginy Schrödingerów. Po skończeniu gimnazjum zaczął studiować fizykę i matematykę na Uniwersytecie w Wiedniu. Był profesorem: politechniki w Stuttgarcie (1920), Uniwersytetu we Wrocławiu (1921), Uniwersytetu w Zurychu (1921– 1927), Uniwersytetu Fryderyka Wilhelma w Berlinie (1927–1933), Uniwersytetu w Oksfordzie (–1935), Uniwersytetu w Grazu (1936–1938) oraz w Institute for Advanced Studies w Dublinie (1940–1955).
W 1926 w ciągu sześciu miesięcy opublikował cztery artykuły dające początek falowemu ujęciu mechaniki kwantowej. Pierwszy z nich to Quantisierung als Eigenwertproblem (Kwantyzacja jako zagadnienie własne, zob. równanie własne w mechanice kwantowej) opublikowany w „Annalen der Physik”, (4), 79, (1926), 361-376.
Jest również autorem książki What is Life? (wyd. 1944), w której dowodzi, że życie można ujmować w kategoriach przechowywania i przekazywania informacji biologicznej. Napisał w niej także, że aby zrozumieć życie, należy złamać kod dziedziczenia. Książka ta stała się inspiracją do rozmyślań nad teorią dziedziczenia dla wielu twórców biologii molekularnej, włączając w to m.in. takich wybitnych badaczy jak Francis Crick i James D. Watson.
W 1933 roku został uhonorowany wraz z Paulem Dirakiem Nagrodą Nobla w dziedzinie fizyki za „odkrycie nowych, płodnych aspektów teorii atomów i ich zastosowanie”.
Główną zasługą Schrödingera było ujęcie problemu kwantowania jako problemu wartości własnych. Jest autorem tzw. równania falowego (równania Schrödingera), które w mechanice kwantowej ma podstawowe znaczenie. Stworzył podwaliny rachunku zaburzeń, zajmował się też termodynamiką statystyczną i teorią barw.
W 1920 roku ożenił się z Annemarie Bertel. Przez pewien czas pozostawał równolegle w nieformalnym związku z Hildą March (żoną fizyka Arthura Marcha); z obiema kobietami zamieszkał na Wyspach Brytyjskich. Miał trzy nieślubne córki:
Część prac Schrödingera zawiera zbiór Collected Papers on Wave Mechanics z 1928 roku.
Wykaz książek Schrödingera, opublikowany w Notable Names Database, obejmuje:
W języku polskim w roku 1998 ukazała się książka: Czym jest życie? Fizyczne aspekty żywej komórki. Umysł i materia. Szkice autobiograficzne (What is Life? The Physical Aspect of the Living Cell. Mind and Matter. Autobiographical Sketches), wyd. Prószyński i S-ka, Warszawa, ISBN 83-7180-759-7.