Enzo Bearzot
W dzisiejszym świecie Enzo Bearzot jest tematem o dużym znaczeniu i zainteresowaniu wielu różnych osób. Od ekspertów i profesjonalistów po ogół społeczeństwa, Enzo Bearzot przyciągnął uwagę wszystkich ze względu na swój wpływ i wpływ na różne obszary codziennego życia. Dzięki stale rosnącemu znaczeniu Enzo Bearzot stał się kluczowym graczem w rozwoju i ewolucji współczesnego społeczeństwa. Dlatego też niezbędna jest dogłębna analiza i zrozumienie wszystkich aspektów związanych ze zmienną Enzo Bearzot, aby móc zająć się jej konsekwencjami w sposób krytyczny i konstruktywny.
| |||||||||||||||||||||||||||||||||
| Data i miejsce urodzenia |
26 września 1927 | ||||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
21 grudnia 2010 | ||||||||||||||||||||||||||||||||
| Pozycja | |||||||||||||||||||||||||||||||||
| Kariera seniorska | |||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||
| Kariera reprezentacyjna | |||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||
| Kariera trenerska | |||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||
Enzo Bearzot (ur. 26 września 1927 w Aiello del Friuli, zm. 21 grudnia 2010 w Mediolanie) – włoski piłkarz, a także trener, który doprowadził Włochów do tytułu mistrzowskiego w 1982.
Kariera piłkarska
Grał jako obrońca, ale nie zrobił wielkiej kariery. Karierę zawodniczą rozpoczął w klubie AC Prato. Grał także dla Interu, Calcio Catania i Torino FC.
Kariera trenerska
Karierę trenerską rozpoczął jako asystent Nereo Rocco a później Giovan Battista Fabbri w Torino FC. Samodzielnie pracował w AC Prato. Szybko jednak zaczął pracować dla Włoskiej Federacji Piłkarskiej. Najpierw pracował jako trener drużyny do lat 23. Później był asystentem Ferruccio Valcareggi na MŚ w 1974 oraz jego następcy Fulvio Bernardiniego. W 1977 został selekcjonerem reprezentacji z którą w 1978 zdobył czwarte miejsce na mundialu.
W 1982 po słabym początku na mundialu, Bearzot zarządził ciszę prasową. Efekt był oszałamiający, ponieważ w następnych meczach Włosi pokonali Argentynę, Brazylię, w półfinale Polskę, a w finale RFN. Był to pierwszy tytuł mistrzowski dla Włoch od 1938.
Był też trenerem Włoch w trakcie eliminacji do ME 1984, do których się nie zakwalifikowali, oraz na mundialu w 1986, gdzie Włochy odpadły w drugiej rundzie. Po mistrzostwach, Bearzot podał się do dymisji. Nie pracował aż do 2002 kiedy został dyrektorem technicznym federacji piłkarskiej. Funkcję tę pełnił do 2005.
|
- ↑ tymczasowo
