C/2019 Y4 (ATLAS)

W dzisiejszym świecie C/2019 Y4 (ATLAS) zyskał duże znaczenie w różnych obszarach, generując wpływ wykraczający poza oczekiwania. Od momentu pojawienia się C/2019 Y4 (ATLAS) przyciągnął uwagę ekspertów i ogółu społeczeństwa, wywołując debaty, badania i różnorodne opinie, które zaznaczyły jego znaczenie i zakres we współczesnym społeczeństwie. W tym artykule zagłębimy się w istotę C/2019 Y4 (ATLAS), badając jego implikacje, ewolucję w czasie i jego wpływ w różnych sferach, pokazując wpływ, jaki ta wyjątkowa postać/motyw/data ma na naszą obecną rzeczywistość.

C/2019 Y4 (ATLAS)
Ilustracja
C/2019 Y4 (ATLAS) widziana przez teleskop, 19 marca 2020
Odkrywca

Asteroid Terrestrial-Impact Last Alert System

Data odkrycia

28 grudnia 2019

Elementy orbity
Półoś wielka

330,6 ± 1,6 au

Mimośród

0,999235 ± 0,000004

Peryhelium

0,252838 ± 0,000003 au

Aphelium

661,0 ± 3,2 au

Okres orbitalny

6011 ± 44 lat

Nachylenie orbity względem ekliptyki

45,384 ± 0,001°

Długość węzła wstępującego

120,572 ± 0,001°

Argument peryhelium

177,408 ± 0,001°

Moment przejścia przez peryhelium

31 maja 2020

Charakterystyka fizyczna jądra

C/2019 Y4 (ATLAS)kometa długookresowa, odkryta w grudniu 2019 r., która mogła stać się widoczna gołym okiem w pobliżu peryhelium w maju 2020, gdyby nie doszło do jej rozpadu w połowie kwietnia. Została odkryta za pomocą Asteroid Terrestrial-impact Last Alert System, znajdującego się w pobliżu szczytu Mauna Loa, na wyspie Hawaiʻi na Hawajach.

Historia obserwacji

Droga komety na ziemskim niebie; spiralne fragmenty wynikają z ruchu obiegowego Ziemi wokół Słońca

W chwili odkrycia w grudniu 2019 roku kometa C/2019 Y4 miała widomą wielkość gwiazdową 19,6m. W marcu 2020 jej jasność zaczęła rosnąć szybciej, niż oczekiwano i osiągnęła wielkość gwiazdową 8m. Przewidywano wtedy, że do 1 maja kometa może pojaśnieć do 5m i być widoczna gołym okiem. W pobliżu peryhelium jej jasność miała osiągnąć maksimum, oceny jasności były jednak bardzo rozbieżne: od +2 do −6. Ta druga wartość oznacza, że kometa stałaby się jaśniejsza niż planeta Wenus. Jednakże na początku kwietnia 2020 jasność komety zaczęła spadać, a obserwacje chińskich astronomów (m.in. obserwowane wydłużenie jądra) sugerowały, że się rozpada.

Zdjęcia fragmentów jądra komety C/2019 Y4 (ATLAS) wykonane przez Teleskop Hubble’a

Rozpad jako pierwszy potwierdził astronom amator Jose de Queiros, który 11 kwietnia sfotografował 3 fragmenty komety. Obserwacje poczynione w dniach 12–14 kwietnia 2020 w ramach The Virtual Telescope Project 2.0 pokazywały, że kometa rozpadła się na co najmniej cztery części. Na kolejnych zdjęciach – z 17 kwietnia – widać dalszą fragmentację komety. Fotografie wykonane Kosmicznym Teleskopem Hubble’a 20 kwietnia i 23 kwietnia 2020 wykazały istnienie około 30 fragmentów (20 kwietnia) oraz 25 fragmentów komety (23 kwietnia). Wszystkie były otoczone warkoczem pyłowym.

Efemerydy z 16 kwietnia 2020 przewidywały osiągnięcie jasności 5m około 25 maja, a najwyższą jasność pod koniec maja ok. 4m.

Kometa minęła Ziemię 23 maja 2020 w znacznej odległości, około 0,7809 au (116,8 mln km).

Sonda Solar Orbiter przeszła w dniach 31 maja – 1 czerwca przez warkocz jonowy i 6 czerwca przez warkocz pyłowy C/2019 Y4 (ATLAS).

Orbita

Kometa porusza się po bardzo wydłużonej trajektorii eliptycznej, obiegając Słońce w czasie ocenianym na około 6000 lat. W peryhelium znalazła się bliżej Słońca niż Merkury (0,25 au). Jej orbita jest podobna do orbity Wielkiej Komety z 1844 roku, co sugeruje, że oba obiekty mogą być fragmentami jednego ciała macierzystego.

Zobacz też

Przypisy

  1. a b c d e f g h i j C/2019 Y4 (ATLAS) w bazie Jet Propulsion Laboratory (ang.)
  2. a b c Eddie Irizarry: How to see bright Comet ATLAS. EarthSky, 2020-03-22. .
  3. C/2019 Y4 (ATLAS) w bazie Minor Planet Center (ang.)
  4. Seiichi Yoshida: C/2019 Y4 (ATLAS). aerith.net . .
  5. Quanzhi Ye, Qicheng Zhang: Possible Disintegration of Comet C/2019 Y4 (ATLAS). The Astronomer’s Telegram, 2020-04-06. . (ang.).
  6. I.A. Steele, R.J. Smith, J. Marchnat: C/2019 Y4 - confirmation of nuclear change. The Astronomer’s Telegram, 2020-04-06. . (ang.).
  7. a b Claire Andreoli, Ray Villard, David Jewitt, Quanzhi Ye: Hubble Watches Comet ATLAS Disintegrate Into More Than Two Dozen Pieces. NASA.gov, 2020-04-28. . (ang.).
  8. a b Radek Kosarzycki: Hubble obserwuje koniec życia komety ATLAS. Puls Kosmosu, 2020-04-30. .
  9. Gianluca Masi: C/2019 Y4 Atlas fragmentation: follow-up – 12 Apr. 2020. The Virtual Telescope Project 2.0, 2020-04-13. . (ang.).
  10. Gianluca Masi: C/2019 Y4 Atlas fragmentation: further observations – 14 Apr. 2020. The Virtual Telescope Project 2.0, 2020-04-15. . (ang.).
  11. Adam Hurcewicz: Rozpad komety C/2019 Y4 (ATLAS). Kosmonauta.net, 2020-04-14. .
  12. Gianluca Masi: C/2019 Y4 Atlas fragmentation: further evolution – 17 Apr. 2020. The Virtual Telescope Project 2.0, 2020-04-18. . (ang.).
  13. 2019Y4 HST 20200420. University of Maryland. .
  14. a b HORIZONS Web-Interface .
  15. Solar Orbiter to pass trough the tails of Comet ATLAS. The European Space Agency, 2020-05-29. . (ang.).
  16. Krzysztof Kanawka: Solar Orbiter i kometa C/2019 Y4 (ATLAS). Kosmonauta.net, 2020-05-14. .
  17. Adam Hurcewicz: Nowe informacje o C/2019 Y4 (ATLAS). Kosmonauta.net, 2020-03-17. . (pol.).
  18. Kometa Atlas robi się coraz jaśniejsza. Zanosi się na kosmiczne widowisko. Dziennik Naukowy, 2020-03-24. . (pol.).

Linki zewnętrzne