Brian Kobilka

In de wereld van vandaag is Brian Kobilka een onderwerp geworden dat van groot belang is voor een breed spectrum van de samenleving. Zowel op persoonlijk als professioneel vlak is de invloed van Brian Kobilka onmiskenbaar en de impact ervan is voelbaar in meerdere aspecten van ons dagelijks leven. Vanaf het begin tot aan de toekomstige implicaties heeft Brian Kobilka de aandacht getrokken van academici, experts, professionals en het grote publiek. In dit artikel zullen we ons verdiepen in het fascinerende universum van Brian Kobilka, waarbij we de geschiedenis, het huidige belang en de mogelijke ontwikkelingen in de nabije toekomst onderzoeken.

Nobelprijswinnaar  Brian Kobilka
30 mei 1955
Kobilka in 2007
Geboorteland Verenigde Staten van Amerika
Geboorteplaats Little Falls (Minnesota)
Nobelprijs Scheikunde
Jaar 2012
Reden "zijn werk aan G-proteïnegekoppelde receptoren"
Samen met Robert Lefkowitz
Voorganger(s) Daniel Shechtman
Opvolger(s) Martin Karplus
Michael Levitt
Arieh Warshel
Portaal  Portaalicoon   Scheikunde

Brian Kent Kobilka (Little Falls, 30 mei 1955) is een Amerikaans wetenschapper, die bekendstaat vanwege zijn werk aan G-proteïnegekoppelde receptoren en waarvoor hij in 2012 de Nobelprijs voor Scheikunde ontving, samen met Robert Lefkowitz.

Biografie

Kobilka komt uit Minnesota. Zijn grootvader en vader waren bakkers. Aan de Universiteit van Minnesota en de Yale-universiteit studeerde hij biologie en scheikunde. Na zijn werk in het Barnes-ziekenhuis kwam hij in 1980 als postdocs-student terecht in de onderzoekgroep van Robert Lefkowitz aan de Duke-universiteit. In 1989 vertrok Kobilka naar de Stanford-universiteit in Californië, waar hij hoogleraar geneeskunde en moleculaire fysiologie is. Hij ontmoette zijn vrouw Tong Sun Thian op de Universiteit van Minnesota. Het koppel heeft twee kinderen.

Werk

Onder supervisie van Lefkowitz ontdekte Kobilka in de duizenden genen van het menselijk genoom het specifieke gen dat codeert voor, de door Lefkowitz gevonden, adrenaline-receptor. Uit de genetische code kon hij afleiden dat deze receptor bestaat uit zeven lange spiraalachtige structuren. Net als andere hormoonreceptoren met dezelfde structuur werkt deze adrenaline-receptor samen met G-proteïnes, een groep eiwitten die actief worden als deze getriggerd wordt door een specifieke receptor. Vanwege deze samenwerking, en omdat ze hetzelfde eruitzien, worden deze receptoren G-proteïnegekoppelde receptoren genoemd.

Hun onderzoek naar deze groep receptoren was belangrijk voor de ontwikkeling van nieuwe geneesmiddelen, omdat een groep medicijnen (bètablokkers, antihistaminica) effectief zijn doordat ze ingrijpen op deze receptoren.

Prijzen

Kobilka heeft deze prijzen ontvangen: