کشف | |
---|---|
کاشف | Paul Wild |
تاریخ کشف | ۱۹۷۸ |
نامگذاری اجرام آسمانی | 1978 XI; 1984 XIV; 1990 XXVIII |
مشخصات مداری A | |
مبدأ | ۶ مارس ۲۰۰۶ |
اوج و حضیض | ۵٫۳۰۸ واحد نجومی |
اوج و حضیض | 1.592 AU |
Semi-major axis | 3.45 AU |
خروج از مرکز مداری | ۰٫۵۳۸۴ |
تناوب مداری | ۶٫۴۰۸ سال ژولینی |
انحراف مداری | ۳٫۲۳۹۴° |
Jupiter MOID | ۰٫۰۱۲ یکای نجومی (۱٬۸۰۰٬۰۰۰ کیلومتر)[۱] |
Last perihelion | July 20, 2016[۱] February 22, 2010[۲] |
Next perihelion | December 15, 2022[۳] |
دنبالهدار ۸۱پی/وایلد (انگلیسی: 81P/Wild) که با نام وایلد۲ نیز شناخته میشود، دنبالهداری است که در ۶ ژانویه ۱۹۷۸ اخترشناس سوئیسی پل وایلد آن را با استفاده از تلسکوپ اشمیت ۴۰ سانتیمتری در زیمروالد، سوئیس کشف کرد.[۴]
وایلد۲؛ که احتمالاً در بیشتر عمر ۴٫۵ میلیارد سالهٔ خود مداری دورتر و دایرهایتری میداشته، در سپتامبر ۱۹۷۴ از فاصلهٔ یک میلیون کیلومتری سیارهٔ مشتری عبور کرد که کشش گرانشی نیرومند آن، مدار دنبالهدار را مختل کرد و آن را به درون منظومه شمسی کشید[۵] و دوره مداری آن از ۴۳ سال به نزدیک ۶ سال کاهش یافت،[۵] و حضیض آن اکنون حدود ۱٫۵۹ واحد نجومی (AU) است.[۳]
در ویکیانبار پروندههایی دربارهٔ ۸۱پی/وایلد موجود است. |