راه به مسیری گفته میشود که بین دو نقطه ساخته شده و یا به صورت طبیعی به وجود آمده است که جهت مسافرت و گذر از محلی به محل دیگر استفاده میشود.
راه اساساً به چهار دسته کلی تقسیم میشود:
متولی تمامی این راهها در ایران وزارتخانه راه و شهرسازی میباشد.[۲]
راه شاهی که به فرمان داریوش بزرگ هخامنشی ساخته شد نخستین شاهراه شناخته شدهٔ ایران و نخستین شاهراه بینالمللی جهان است. این شاهراه تخت جمشید را به سارد متصل میکرده و از پاسارگاد، شوش و دیگر شهرهای شاهنشاهی گذر میکردهاست. راه شاهی ۲۶۹۹ کیلومتر (۱۶۷۷ مایل) درازا داشت و حدوداً هر ۲۴ کیلومتر دارای یک توقفگاه بود که ۱۱۱ ایستگاه میشد.[۳]
راههای زمینی به مسیری گفته میشود که معمولاً هموار هستند و سطح روی آنها با لایههای صافی پوشیده شده تا عبور از روی راه را آسانتر کند. در گذشته راههای زمینی مناسب عبور انسان و چهارپایان بودند که با ورود خودرو به عنوان وسیله حمل و نقل، راههای زمینی برای تردد آن تغییرات فراوانی کردهاند.
راههای زمینی با توجه به مشخصاتی مانند عرض، نوع پوشش، محدوده شیب، محدوده شعاع گردش و ... به انواع مختلف نامگذاری شدهاست.[۴]
بررسی نیازمندی ها و شناسائی مجموع توان و ظرفیت ترابری كشور اعم از راه ها، راه آهن، راه های آبی، راه های هوائی و خطوط لوله بمنظور تهیه برنامه ها و ارائه توصیه های لازم به سازمان های مربوط.